Ook weer een experiment. Ditmaal filmde ik vanaf het voormalige kantongerecht, waar nu huisartsen en een apotheek in zitten, eens de Langestraat door, naadloos overgaand in de Torenstraat, en die helemaal uitgereden en toen pas vrijwel rechtsomkeert maken om over het Marktplein te gaan.
Begeleidt door anderhalf Ronflonflon liedjes. Eens kijken hoe dat uitpakt.
Update: ik ga natuurlijk niet in de winkelstraat fietsen tijdens de openingstijden.
Ik heb genoten van de tiende editie van Pura Vida in Blauwestad ten noorden van Winschoten, aan de oevers van het Oldambtmeer speelt het Noord Nederlands Orkest in de openlucht. Ik ging er op de fiets naar toe, samen met mijn moeder en zusje. We haalden de gereedstaande klapstoelen en namen plaatst. Terwijl zij mijn stoel bezet hielden kon ik nog even fijn de zandsculpturen bekijken. Daarover later meer.
In de pauze haalde ik wel even drie bekers koffie. Eerst moet ik me naar een koffiewagen zien te wurmen. Lange rij, geduldig wachten. En toen met gebruik van een altijd in mijn zak aanwezige eigenlijk voor poep bedoelde zakje nam ik de drie bekers hete koffie mee terug naar de plek. Staat er ineens een dame voor me, ze vraagt of ik wel een blauw polsbandje heb. Nee, heb ik niet. "Dan mag u er niet langs"
"Nou ja zeg, de heenreis ben ik hier ook langsgekomen!" roep ik uit. "Dan heeft u de heenreis ook fout gelopen, u mag hier niet langs, u kunt daar langs." en ze wees ergens naar toe.
Mokkend liep ik door de menigte, die stomme beveiliging ook. De VIPS zitten op een aparte tribune en ze hebben eigen wandelpaden, pff.
Toen het concert afgelopen was werd me nog toegebeten dat ik niet over een touw mocht stappen, we werden verzocht als een mensenklont helemaal om te lopen.
"Ik mag lopen waar ik wil!" riep ik iets te luid. De mevrouw begon nog wat uit te leggen maar zei opeens," Ach, loop door dan! " En dat deed ik dan maar, alsof ik iets anders van plan was.
Maar evengoed zeer genoten van Tim Knol, Tim Akkerman en Eric Corton en het Noord Nederlands Orkest. Vooraf vond ik het raar dat ze niet lokaal talent op het podium plaatsen, maar toen ik dit zo hoorde gunde ik dit mezelf ook wel!
Aanschow vooral het filmpje, zie het langzamer donker worden, proef de sfeer. Nadien werd er nog afgeloten met een grote hoeveelheid vuurwerk. Niet kinderachtig.
Leuk voor al die vogels in Blauwestad waar men zo trots op is.
Op zondag 28 augustus vindt de 10e editie van Pura Vida plaats. Een jubileum dus; reden om extra groots uit te pakken.
Het gratis openluchtconcert van het Noord Nederlands Orkest staat dit jaar in het teken van ‘A tribute to the Stones’. In een enerverende mix tussen klassieke- en popmuziek wordt het NNO ondersteund door niemand minder dan singer-songwriter Tim Knol en zanger en presentator Eric Corton.
Tegen het fabelachtige decor van de ondergaande zon, tientallen bootjes in het water en de mooie luchten van Blauwestad vertolken de muzikanten op swingende wijze bekende liedjes uit de eerste 20 jaren van The Rolling Stones. ‘Ruby tuesday’, ‘Under my thumb’, ‘Angie’ en ‘Wild Horses’ zijn enkele voorbeelden van klassiekers waar componist en arrangeur Tomm Trapp speciaal symfonische arrangementen voor heeft gemaakt.
Pura Vida wordt in tegenstelling tot voorgaande jaren gehouden op de zondag. Qua tijdstip en locatie verandert er uiteraard niks. Pura Vida is een gratis evenement en toegankelijk voor jong en oud. Aanvang van het concert is om 19:30 uur. Het programma zal rond 22:00 uur afgelopen zijn.
Op het terrein kunt u voor een klein bedrag een stoel huren. Behalve sommige leden van een bank, die krijgen gratis twee stoelen te leen en twee consumptie`s te nuttigen.
Komt u op de fiets, dan rijdt u door tot bijna op het podium en is er gelegenheid om uw fiets te stallen. Komt u met de auto dan adviseren wij om niet direct bij de concertlocatie te parkeren maar de P-borden en aanwijzingen van de parkeerregelaars op te volgen. De parkeerplaats van Intratuin (Lijnbaan 23 in Winschoten) is speciaal voor deze gelegenheid beschikbaar. Vanaf deze locatie rijden er continu pendelbussen van en naar het concertterrein. De parkeerterreinen op de concertlocatie worden gebruikt door de organisatie. Op de doorgaande wegen naar Strand Zuid geldt een regulier parkeerverbod.
Ik meende dat de zanger van Di-rect ook zou komen. We zullen zien. Er staat niets over op hun website, en ook niks over een DJ die nog plaatjes gaat draaien. Nu hoeft dat voor mij ook niet, want maandag weer werken.
In het voorjaar komt altijd de catalogus uit en na mijn zomervakantie maak ik mijn keuze. Na het bladeren in de gids ga ik scrollen op internet, en wat me leuk lijkt vink ik eerst aan. En aan het eind kan ik wel zien hoeveel het geworden is en of het me dat waard is alvorens ik besluit tot betalen.
Tien voorstellingen dus, heel erg gevarieerd, ik kan altijd zitten en kan zelfs een keer naar de Rabobankzaal.
Natuurlijk kan ik tussendoor ook nog besluiten om nog naar meer voorstellingen te gaan, mochten er nog kaartjes zijn. Ik kon nu echt al niet meer uit alles kiezen, een deel van de voorstellingen is nu al uitverkocht. Maar dat vind ik niet erg, ik gun andere mensen ook een plezierig avondje.
Nu zou ik hier heel aardig een opsomming kunnen geven van wat me te wachten staat. Maar daarmee zet ik toch heel duidelijk op internet welke tijdstippen is dus absoluut niet thuis ben. Nu valt er hier niks te halen en zit de deur goed op slot, maar toch.
Er zijn mensen die het niet weten en anders beweren, en voor die mensen leg ik het nog een keertje uit. Er zijn namelijk mensen die beweren dat de publieke omroep ons belastinggeld kost en dat de commerciele omroep gratis is.
Welnu, dat is echter niet het geval. Dat de publieke omroepen deels door belastinggeld gefinancierd worden is juist. Maar dat de commerciele omroep gratis is is niet juist.
De commerciele omroep wordt bekostigd door de adverteerders, de bedrijven! En die bedrijven berekenen dat allemaal weer door aan de klanten. Dus met alles wat we kopen steunen we de commerciele omroep, en daar vloeien niet alle binnenkomsten weer door naar de programma`s, maar die steken het allemaal in eigen zak.
En eigenlijk is dat dieptreurig. En dat reclame belastingaftrekbaar is zo mogelijk nog treuriger.
Het intereseert me niet, ik wil het niet, en men duwt het me door de strot. Natuurlijk hoef ik geen radio te luisteren.
Maar is de radio er alleen voor de sportliefhebbers? Moet dat op alle zenders en in alle programma`s?
Of ben ik gewoon een mopperkont die niks snapt van nationalisme?
Het zal mij een worst wezen wie wat wint. Een Nederlander doet net zo zijn best als iemand uit welk ander land dan ook. Ik gun ze allemaal wel een medaille.
Waarom altijd overal een wedstrijd van maken, wat maakt het nou uit wie net even hoger of sneller is?
Waarom wil de koning alleen de winnaars ontvangen, is meedoen niet belangrijker dan winnen?
Wat een flauwekul allemaal. Nog erger dan religie, de tereur van de sport.
Bovendien is het niet eerlijk, want een rijk land heeft veel betere mogelijkheden dan een arm land. De winnaars zouden zich diep moeten schamen. Dat kost allemaal klauwen met geld.
Voor mij hoeft het niet. Sterker nog, ik ben er tegen.
Sport is ongezond en topsport nog ongezonder. Ieder zijn hobby hoor, maar wie er geen baan naast kan hebben is sowieso al verkeerd bezig. Zulke mensen moet je niet vereren!
En al die narigheid er omheen, als nieuwe stadions en olympische dorpen. En Heineken Holland Housse en geen alcohol mogen drinken.
Vrijwel elke dag wandel ik een spinneweb kapot. Dat zit altijd precies op ooghoogte, en het voelt ontzettend vies. Het bevindt zich op een bepaalde plek in het bos, maar soms was een sloper me voor. En ik denk er altijd pas aan als ik het voel.
Nu vraag ik me het volgende af:
Zou het elke keer van dezelfde spin zijn? Of is dat gewoon een hele goede plek? En wat nou als ik eens verstrikt raak?
Een nieuwe religie is opgestaan, de kerk van het Vliegende Spaghettimonster. Ze staan op wikipedia en ze hebben een eigen website.
Nu heb ik niets met religie. Maar ik heb er wel respect voor. Iedereen mag doen en laten en vooral geloven wat men wel of juist niet wil.
Ik heb niets met religie, dat zei ik al, maar ik wil er ook geen last van hebben. En dat er op de zijkanten van onze euromunten GOD ZIJ MET ONS staat stuit me tegen de borst. Eens zal men dat schrappen.
Hoop ik. En hoop doet leven.
Gelukkig is deze religie inmiddels al officieel erkend. En hopelijk gaan hiermee de ogen en oren open van andere religieuzen. Dat zij ook eens gaan beseffen dat god niet de mensen bedacht, maar dat het de mensen waren die zelf god bedacht hebben.
Dit bordje hebben ze er tijdens mijn vakantie even neergezet.
Het gebied is dus in handen van Staatsbosbeheer. Toevallig liep in vandaag is een particulier natuurgebied, Reiderwolde. En eerder dacht ik dat bossen veilig waren onder staatsbosbeheer, maar nu die ook overal aan het kappen geslagen zijn ben ik tevreden met een particulier natuurgebied.
Dit gebied, Tusschenwegen, is ook niet echt een bos, het is een waterbergingsgebied voor in tijden van nood. Tot op heden gelukkig nog nooit gebruikt. Met in het midden een heuveltje waar de dieren naar toe kunnen vluchten mocht het water komen.
En dus in handen van Staatsbosbeheer, dat maakt het nieuwe bord wel even duidelijk.
En dit kwam ik overigens tegen in het stadspark:
Daar wordt nooit gezwommen, maar je weet maar nooit, en ik laat mijn hond er ook maar niet in. En dit ter info, ik laat het verder maar aan mij voorbij gaan.
Ik wandelde vanmiddag weer eens in het babybos, en wat is het daar nu schitterend! En wat fijn dat het babybos waarschijnlijk behouden blijft.
Het zit namelijk zo: Het ziekenhuis gaat Winschoten verlaten en in het pand dat ze dan achterlaten zou een outlecenter kunnen komen. Daarvoor moest dan wel voor miljoenen verbouwd worden, en de halve binnenstad gesloopt. En men zou van de WVV voetbalvelden in het Stadpark parkeerplaatsen maken en WVV moest maar verkassen naar de andere kant van de stad. Naast de voetbalvelden van BATO zou het nieuwe WVV terein kunnen komen, op de plek van het babybos.
Nu gaat dat outlet niet door, dus WVV mag blijven waar het zit en hoeft het babybos niet gekapt!
En met die gedachte wandelde ik daar vanmiddag en dat maakt het nog mooier. Wel jammer dat de sloot helemaal droog staat.
We hadden geluk, we kwamen aanrijden en konden zo de boot oprijden, en niet veel later vetrok die al. Ondanks, of misschien dankzij, de drukte schoot het lekker op. De overtocht van Texel naar Den Helder duurt zo`n twintig minuten, net even tijd genoeg om eens wat rond te wandelen en dan weer de auto in.
Helaas op de terugreis nog wel voor een brug moeten wachten. Dan gaat er zomaar een hele snelweg stilstaan omdat er wat boten langsmoeten....
Texel mag je uitspreken als Teksel, en dat doe ik dan ook. Niks geen Tessel, nee, Texel!
men komt er niet tot rust, want het is overal druk. Zels op stille plekjes kan je zomaar een mediterende indiaan tegenkomen. Tuurlijk wil men die niet verstoren en verlaat men zachtjes weer de plek, rust is dat niet.
Men waant zich in Texel in het buitenland? Neen, oerhollandscher dan Texel betaat niet. Bij alles wat men kan bedenken bij Nederland, Texel is Nederland in het klein.
En die woei he, het waait er wel vaak hoor! Vandaar ook misschien dat het er minder regent, de wolken worden weggewaaid.
En dat elk Waddeneiland zijn eigen karakter heeft? Ik betwijfel het. Het zal ongetwijfeld zo zijn, maar ik zie het niet. Lekker duinachtig wel allemaal, en knusse dorpjes.
En overal bordjes met wat er allemaal wel en niet mag. Heel keurig, en heel schoon.
Het was een fijne vakantie, en nu dus weer thuis. Vlak voor mijn voordeur vroeg me een man zich af of ik wel wist waar Hotel Victoria was. Ik wees hem de weg, maar hij kon het niet zo goed onthouden. Toen liep ik met hem de hoek om toen kwam het in beeld. Hij bedankte me blij.
Het weer was niet om over naar huis te schrijven, maar na de middag knapte het toch aardig op.
Vandaag even naar het vliegveld van Texel geweest.
Daar bevindt zich namelijk het Luchtvaart en Oorlogsmuseum, en Quandy mocht ook naar binnen.
We kregen tevens kortingskaarten voor het terras van het nabijgelegen hotel.
Ik hou niet van kortingsbonnen en nu werd me weer eens duidelijk waarom.
Een vrouw nam de bestelling op, een man serveerde het.
Dan duurt het zeer lang voor je eindelijk mag betalen en toen we de bon lieten zien moest er opnieuw een bon uitgerekend en gehaald worden en dat was ook nog eens verkeerd....
Wat ik allemaal vertel heeft niet echt iets met de foto`s te maken, maar ik smurf het er toch even tussen.
Want u ziet immers zelf wel wat u ziet.
Dit is ook een gek ding overigens, daar zijn ze mee de hele wereld overgevlogen.
Daarna zijn we nog wezen wandelen in een natuurgebied, de blauwe paaltjes volgen.
Het is hier heel erg druk, dat men tot rust komt op Texel klopt niet.
Wie goed kijkt ziet daar een zandbank, wat ze ook wel een eiland noemen en het heet zowel Noorderhaaks als De Razende Bol, onbewoonbaar voor mensen.
Texel is een mooi eiland.
Vreemde straatnaam.
Zeer toeristitsch ingesteld, en dat is maar goed ook.
Zoekplaatje, zoek het konijn.
En overal palen die je dan maar geloven kan.
Typisch Texels, met de kont in de wind.
En veel zelfbediening.
Alles overwegend in het Nederlands, we zijn tenslotte ook in Nederland.
Mooi landschap.
Beetje absurd dat hier 40 natuurgebieden zijn, op een eilandje ter groote van een postzegel. En dat militairen er wel mogen schieten en de boel platstampen, maar ik niet.
Op mijn verjaardag toog ik eens van Texel naar Vlieland. Met een bootje vol toeristen de scheiding van de Waddenzee en de Noordzee over en tevens over een provinciegrens. We kwamen aan aan de westpunt van Vlieland, dat Vliehorst heet, een zeer uitgestrekte zandvlakte, en met de Vliehors Expres werden we naar de bewoonde wereld gebracht.
Vanaf het Posthuis was het nog zeven kilometer tot het dorp Oost-Vlieland. Een prachtige wandeling en het werd ook nog prachtig weer.
Het dorp is prachtig mooi. Kleine knusse straatjes met kleine knusse huisjes, en op een terras heerlijke koffie met appelgebak. We gingen met de bus weer terug naar het posthuis, Quandy nam plaats op de achterbank! En toen weer door de woestijn en over zee terug naar Texel.
Ik had een wandelrouteapp gezocht en gevonden en geinstaleerd op mijn moeders mobiele telefoon.
Dus vandaag togen we naar De Koog, want op een bepaalde parkeerplaats aldaar begon de route.
Ik dacht, dat is wellicht beter dan paaltjes volgen, want als ik die zie heb ik geen idee welke kant ik dan op moet. Moet u zien wat voor absurditeit ik tegenkwam:
Nu blijkt zo`n app ook niet zo heel geweldig, want ik volgde heus het pad maar liep toch verkeerd.
Uiteindelijk wel goed natuurlijk, en het was ook best een aardig wandeling.
We kwamen door de duinen maar ook door bos.
Nu is bos op Texel niet echt natuurlijk, want aangeplant door mensen.
Maar op zich maakt dat niet uit.
Volgens een boekje over Texel wat ik gekocht heb zou ik me in het buitenland moeten wanen.
Het bleek een slecht boekje.
Bovendien is het hier ontzettend druk.
De Koog, een zeer toeristisch plaatsje, waar we nog een heerlijk ijsje namen, en bij elk restaurant staat wel een waterbak voor de hond. En `savonds op de camping lekker gebarbecued.
Vandaag kwamen mijn nichtjes, alsmede hun moeder, mijn zusje, een dagje op bezoek. Ik pikte ze op van de boot en bracht ze aan het eind van de dag ook weer terug aan boord.
We wandelden eens over de markt in Den Hoorn, ook al zo`n prachtje plaatjes met nauwe straatjes en kleine huisjes, zeer pitoresk allemaal.
Het was erg druk, en erg blank overigens. Maar wel gezellig.
Na de wandeling gingen ze nog even zwemmen en `savonds aten we patat. Patat met frikandellen en krokketten en nog zo wat. Patat voor zes personen, en hoewel er twee kindermagen tussen zaten vond ik het toch niet erg veel. Op Texel houden ze klaarblijkelijk van kleine portie`s, dat wilde ik toch even zeggen.
Het waait hier wel veel, en soms zelfs vrij hard.
Een eilandgevoel ken ik niet, op geen enkele eiland, ik weet niet waar ze het over hebben. Hoezo kan je voelen dat je op een eiland zit?
Maar leuk is het wel.
Quandy gedraagt zich ook voorbeeldig.
En ik zwaaide mijn nichtjes net zo lang uit tot ze aan de overkant waren zo`n beetje.
En zo vraag ik me dan weer af wat er nou nog valt te onderzoeken aan de zee.
En zo blijft men bezig, en rusten is ook erg aangenaam en belangrijk.
Ecomare is geen goede tip, daar mogen geen huisdieren komen.
Toen ik giseren aankwam op de camping bleek dat ik een plekje gereserveerd had op een duin. Gelukkig was er een medewerker met tractor aanwezig om de caravan op de plaats te zetten.
Poten uitdraaien, water halen, want koffie zetten, en toen stond er al een mevrouw bij me, of ze even wat mocht vragen. Ze vond het maar zielig dat de hond alleen in de auto zat..... Ik had nog geen kont aan de stoel!
Vandaag vanaf de camping een wandeling gemaakt door nabijgelegen duinen.
Volgens de folder zouden de wandelroutes goed aangegeven zijn middels gekleurde paaltjes.
Maar die kwam ik amper tegen, wel deze bunker.
Van binnen kon ik mooi naar buiten kijken.
Over lelijke architectuur gespoken, hoewel smaken natuurlijk verschillen.
Breed uitzicht vanaf het hoogste punt.
Daar ben ik ook nog even in geweest.
De vleermuizen lieten zich niet zien, en gelijk hebben ze.
Dan kan ik ondertussen fijn even vertellen dat ik eindelijk weer eens Arbeidsvitaminen kan beluisteren.
Want vanwege de bezuinigingen is het oudste radioprogramma ter wereld niet meer te beluisteren via de radio, maar nog wel via internet, en die ontvangst is alhier op de camping uitermate uitstekend.
Kijk, hier nogmaals de bunker toen ik eenmaal weer beneden was.
De zomervakantie is begonnen, en die breng ik dit jaar door op Texel.
Om precies twaalf uur smiddags reed ik op de afsluitdijk, ik deed het raampje open om te horen of de maandelijkse sirenes ook te horen zouden zijn, mooi niet hoor!
Dit jaar dus niet noord, zuid of oostwaards, maar vrijwel lijnrecht naar het westen.
Ouders mee, Quandy mee, en we moesten ook nog over zee, voor 78 euro, of het niks is.
Ik bevind mij op camping Loodsmansduin, pal achter deze afgeloten weg. Daar schijnt op dit moment gewerkt te worden, maar ik zag niemand. Geen aangenaam bordje, op een eiland waar het altijd waait.
Dit is wel een aangenaam bordje, want dan loop ik niet ineens tussen allemaal naaktlopers.
Dit is een vreemd bordje, zo midden in de natuur.
Voor de rust hoef je niet naar Texel, want je komt altijd en overal andere mensen tegen.
We zullen wel zien hoe het verloopt allemaal, ik hou u op de hoogte.
