De voorstelling begon om half negen in de regen, daarna bleef het droog tot na de voorstelling na elf uur.
Dit lied kende een hele lange opbouw en tijdens de uiteindelijke ontlading begon ik te filmen. Ik kan nooit weten wanneer het hele podium plosklaps volstroomt en wanneer niet, en een minuut is zo weer voorbij, dan gaat ie weer in mijn broekzak.
Ik ben op vakantie op camping Vreehorst in Winterswijk en fiets elke dag door de omgeving. Het zuiden, oosten en westen heb ik al bekeken, vandaag ging ik naar het noorden. Een grensroute fietsen, nummertjes volgen en over de mooiste fietspaden komen.
In Nederland is een mooi fietsroute nummersystheem, en de Duitsers sluiten daar op eigen wijze, en met eigen kleuren, bij aan, leuk is dat, dan merk je echt dat je in het buitenland zit, want het landschap is precies hetzelfde, de indeling en gebouwen zijn wel anders.
Na zo ongeveer zestig kilometer ellektrisch nog even bij de suoermarkt aan om in de avond op de camping nog even lekker te barbecuen.
Dit deed ik op vrijdag 8 augustus, de laatste dag dat ik 50 was.
Ik was op een regenachtige zomeravond in het mooiste openluchttheater van Nederland, op de oudste plek van Nederland, namelijk in het Steengroeve Theater te Winterswijk. En dan ben ik niet zo dat ik de hele voorstelling ga filmen, maar gewoon slechts af en toe een minuut.
Deze voorstelling was op dinsdag, woensdag, vrijdag en zaterdag, daarna breken ze alles weer af en wordt er verder afgegraven. En dit was net toevallig in de weken dat ik daar op vakantie was, ik had er nog nooit van gehoord. Ik zag het staan in de app van de camping.
Vandaag, donderdag 7 augustus, ben ik in eigen land gebleven en heb ik een gedeelte van de Arbeidsvitaminen laten schieten. Ik wilde namelijk wel eens een kasteel bezoeken en die dingen gaan hartje zomer al reeds om 17 uur dicht, dus ik moest wat op tijd zijn.
Onderweg kwam ik over de leukste fietspaden en schitterende dorpjes, deze kerk was het aanzien waard.
En dit is een kasteel uit 1400 of zo, en steeds in verbouwing en nu is het zo.
Vroeger waren mensen kleiner.
In dit kasteel in Ruurlo hangen veel schilderijen.
En er staan wat beelden en op de bovenverdieping is telkens andere kunst.
Schitterende vloeren en prachtige plafonds.
Binnen is niks meer orrigineel en buiten vast ook niet, maar toch even leuk om te bekijken.
Het voordeel van glas is dat het doorzichtig is.
Nadien namen we een kijkje in Ruurlo en daar was het erg druk. Dus onderweg terug naar de camping maar even een koffie en appeltaartpauze gehouden op het terras van een volkomen leeg restaurant.
We kwamen nu de andere kant Winterswijk binnen en daar zijn ook vele fietspaden.
Ik heb veel gefietst tijdens mijn vakantie in Winterswijk, veel molens gezien, maar deze niet allemaal op de foto gezet, temeer daar mijn fototoestel tevens mijn navigatie is en dan moet ik hem elke keer uit zijn aan het stuur bevestigde vasthoudrubber halen en nadien weer inwurmen dat ik dat de moeite niet waard vind.
Maar bij deze watermolen hield ik even pauze om de boel eens goed te bekijken en daar kon ik ook even een minuut filmen.
Vandaag weer lekker rondgefietst, deels door Duitsland, meer door Nederland. Op een gegeven moment weer in Dinxperlo terecht gekomen en ditmaal onder andere het centrum van dat dorp eens aangedaan. Ik zou het museum daar, of elders, best wel willen bezoeken, maar ik ben altijd aan de late kant.
Op de camping ga ik altijd eerst naar de Arbeidsvitaminen luisteren en pas na de middag vertrek ik, tegen de tijd dat ik dan bij een museum ben gaat die alweer dicht. In de zomermaanden is het licht tot 22uur, maar museums zijn geen supermarkten.
Ik maakte nog wat foto`s in Dinxperlo. Hier ziet u een grenspaal staan, dat is daar om de paar meter, links daarvan is Duitsland en rechts Nederland.
Hier sta ik in Duitsland, en deze foto is gemaakt vanuit Nederland, door iemand die er wel vreemde mensen bij op zet.
Op het bordje staat dat de grens in bloei staat, volgens mij is het inmiddels al uitgebloeid, maar het ziet er prachtig uit. Links Nederland, rechts Duitsland.
Hier weer één van de vele paaltjes, links Nederland, rechts Duitsland.
Dit is een bordje op de Heelweg, een weg dwars door het dorp wat gelijk ook de grens is.
Hier is de streep en zijn de kruisjes zichtbaar, dat huisje is Duits, links daarvan Nederland, er zijn twee palen te zien.
In het dorp is een snackbar tegelijk ook een imbiss.
En weer terug naar de camping, via een stukje Duisland, tijdens een rustpauze ben ik even de bosjes ingegaan en kwam deze paal tegen,
Tot zover dan de woensdag, wat volgt is de donderdag.