Winschoten doet het, de veertigste Nacht van Winschoten gaat door.
Vorige maand werd op het laatste moment de Nacht van Winschoten afgelast, het nieuws haalde zelfs het Journaal.
Winschoten is een unieke stad, in het nieuws komen omdat je voorkomt dat er slachtoffers vallen, in plaats van achteraf moeten zeggen dat er al aanwijzingen waren. Welnu, de problemen zijn nog niet opgelost, maar er zijn wel al mensen opgepakt en onderzoek loopt nog en de jacht gaat voort. En de nacht is verplaatst naar dit weekeinde.
Toen de nacht werd afgelast mocht het in afgeslankte vorm wel doorgaan, maar dat wilde de horeca zelf niet. Feesten moet veilig gebeuren en zorgenloos, een feest waarbij je op je hoede moet zijn is niet feestelijk.
Omdat bij de Nacht van Winschoten een kermis hoort is deze vanaf donderdag tot en met zaterdag terug op het Marktplein, in zeer afgeslankte vorm, dat wel.
Ik heb net even een rondje gelopen, en de kogelgaten zitten er nog steeds in. En er staan een aantal beveiligingscamera`s, alles wordt overal gefilmd, en op diverse borden staat evenemententerrein geen eigen consumties toegestaan glaswerk verboden NIX 18
Niet meer zeggen dat kernenergie veilig is: Japan is begonnen met het lozen van radioactief koelwater in de oceaan. Dumpen is geen oplossing, ook niet als het heel erg verdund is. Tritium, een isotoop van waterstof, zit nog in het water, en de komende dertig tot veerig jaar voegen ze dat toe aan de oceaan.
Maar er is ook goed nieuws: onze nationale bron van de economie, luchthaven Schiphol maakt alweer winst.
En Wobke Hoekstra, die de waarschuwingen van de wetenschap negeerde door te jokken dat 2030 niet heilig is, wil nu naar Europa om daar de groene maatregelen te frustreren.
Eerst was er een optocht naar het Marktplein, alhier een optreden achter de kerk, en daarna rechtsreeks muziek aan de andere kant van de kerk, tot middernacht.
Op een vrijdagavond, en dan mag het. En volgende week gaat de eerder afgelaste Nacht van Winschoten alsnog door. Kermis op het Marktplein vanaf donderdag tot en met zaterdag.
En een week later is het alweer de Run van Winschoten, honderd kilometer hardlopen in rondes van tien.
Afgelopen zaterdag heb ik even door de Langestraat in Winschoten gewandeld, en het was hartstikke druk. Van de optredens kon ik weinig zien, allemaal ruggen er voor, of ik zou me naar voren moeten wurmen of ergens flink op tijd zijn, dat deed ik dus niet.
Het viel me op dat de leegstand op zich wel meevalt, en dat er allerlei nieuwe zaken zijn, en winkels zitten ineens op een andere plek. En ook hier zijn winkels soms gesloten in verband met de vakantie en dat staat dan op een briefje met ook daarop de datum dat ze weer open gaan. Dat viel me in Zeeuws Vlaanderen ook al op, dat is hier dus net zo.
Bovenstaand filmpje is nog van de aftocht van het Marktplein op de vrijdagavond.
Het straattheaterfestival Waterbei in Winschoten houdt op vrijdagavond een optocht van De Klinker naar het Marktplein.
Voorts nog wat acrobatiek en live muziek tot middernacht, en op zaterdag nog wat optredens her en der in de stad om vervolgens ten noorden van Winschoten nabij een natuurgebied vuurwerk te gaan afknallen.
Vijftien jaar geleden was ik ook op vakantie in Zeeland en toen koos ik wat Zeeuws Vlaanderen betreft voor aan de ene kant Sluis en aan de andere kant Hulst. Terneuzen en Sas van Gent bewaarde ik voor een andere keer en dat was onlangs, ik had daar al verslag van gedaan.
Wie de tunnel naar Zeeuws Vlaanderen neemt komt boven in Terneuzen, als je dan rechtdoor naar het zuiden gaat is daar al snel Sas van Gent en de Belgische grens.
Ik wandelde even naar de grens, en daar gaat de bebouwing gewoon verder, aan de ene kant van de straat wonen Nederlanders, de overkant zijn Belgen.
Dit kon ik niet goed vastleggen op een foto, een filmpje lukt beter. Het is duidelijk geen toeritische attractie.
Op mijn verjaardag fietste ik van de meest zuidelijk gelegen badplaats van Nederland Cadzand naar het Belgische Brugge, om aldaar een rondvaart te maken in een boot.
Daarna nog even rondgewandeld en teruggefietst naar Nederland.
Brugge is een prachtige stad, en het hele centrum is één groot monument. Het grappige daarvan is dat over pakweg tien jaar of honderd, daar alles er nog precies hetzelfde uit behoort te zien. Ontwikkelingen door de eeuwen heen, tot het af was en zo blijft het. Het is mooi om te zien, en ik ben toch blij dat ik in een stad woon dat niet geheel een museum is.
De grens tussen de provincie Groningen en Duitsland is al wat ouder, ze waren hier in 1784 al bezig, maar die in Belgie bestaat pas sinds 1843. dus de palen zijn wat sjieker.
Ik had het al wel eens online gezien, dat de grens hier soms dwars door dorpen heen loopt, en onderaan in Belgie is dat met Frankrijk op vele plekken net zo, maar nu zag ik het eens echt, soms gewoon in de voortuin.
Deze staat aan de rand van een dijkje, waar achter een wandel en fietspad is.
Elke eerste maandag van de maand om twaalf uur smiddags heb ik de neiging om even vast te leggen waar ik me op dat moment bevind. Meestal zet ik het filmpje daarna ook wel online, maar omdat dit op de camping was laat ik toch even mijn uitzicht zien.
En zie al die Nederlandse kinderen gewoon doorspelen, ze zijn het zo gewend.
Vandaag ben ik op de fiets naar Knokke geweest, vlak over de grens.
Alwaar ik dit briefje tegenkwam in gebrekkig Nederlands, lidwoorden doen Belgen niet zo aan.
Dit kan ik niet voorbij lopen zonder er een foto van te maken, ik heb er overigens niks gekocht.
Knokke is groots en druk, mij te druk, niet leuk meer, zoveel appartementen en dito volk.
Wat ik goed vind aan Belgie is dat ze uur gewoon afkorten met een u, Nederlandse verkeerbordenmakers doen altijd heel aanstellerig een H.
Niemand weet of je klant bent dus gaan betalen zou ik sowieso niet doen.
Hier ook weer, uur en u. Nergens een H, zoals het hoort. Maar dat shop&go verpest het dan toch weer.
Prachtige fietspaden, dat wel, soms moet je ineens oversteken en soms is er geen fietspad en mag je langs de auto`s.
Ik hou niet van badplaatsen, dat weet ik wel, maar ik wilde toch even kijken.
Dit is een kinderglijbaan.
Nederlandse verkeersbordenmakers, let op: Uur kort men af met u en niet met H! Het is veel duidelijker zoals de Belgen het doen.
Bijzondere bouwstijlen.
Dit is waarschijnlijk het stadhuis.
Ik Belgie plakken ze niet, ze kleven, en ze gebruiken geen lidwoorden. Zo moeilijk is het toch niet om ,,Het is verboden affices op het raam te kleven" te schrijven.
Ik zag in Belgie ook nog enkele regenboogzebrapaden, in Knokke kwam ik die niet tegen. Toch fijn om te weten dat iedereen in Belhie ook zichzelf mag zijn, heel belangrijk.
Vandaag ben ik op de fiets naar Breskens geweest, en de tocht er naar toe en vandaan was natuurlijk leuker dan Breskens zelf.
Aldaar een ijsje gehad en wat rondgewandeld.
Het is daar erg levendig en druk, maar het is me toch gelukt wat foto`s te maken.
Er zijn ook best veel Duitsers hier, maar de fietsverhuurbedrijven hebben veelal Engelse namen, alsof ze zich schamen voor het Nederlanderschap.
De camping waar ik vertoef, Wulpen in Cadzand, is prima, maar er is toch een maar.
In het, overigens prima schone, sanitaire gebouw weerklinkt Sky redio
En als ik ergens een hekel aan heb is het wel aan commerciele radio, dat is meer reclame dan muziek. Als ik de afwas doe, aan het douchen, tanden poetsen of schijten ben, blief ik geen reclame. En de muziek is kut, en de vormgeving ook, jammer dat zulks de vakantiemomenten verpest.
Maar dat maak ik weer goed door in de ochtend fijn in of nabij de voortent naar het oudste radioprogramma ter wereld te luisteren, de Arbeidsvitaminen, met Hans Schiffers.
Bovenstaand praatje heeft niks met de foto`s te maken, maar dat hoeft ook niet, u ziet zelf wel dat het kunst is.
Tot zover voor vandaag, morgen maar weer eens een kijkje nemen in het buitenland.
Vandaag wederom naar Belgie gefietst, ditmaal om de dodendraad eens te aanschouwen.
De dodendraad koste duizend mensen het leven en bestond alleen gedurende de Eerste Wereldoorlog waar Nederland niet aan meedeed, maar ook geen enkel bezwaar maakte tegen die draad. Tegenwoordig rest slechts de herinnering en in dit geval in de vorm van een kunstwerk precies op de grens.
Alhier hetzelfde kunstwerk, gezien vanuit een ander land.
Maar hier ging het om, een echte reconstuctie, zoals die te vinden zijn vanaf het drielandenpunt in Vaals tot aan Cadzand, bijna dan.
Er bevindt zich aldaar ook een tunnel onder de weg, en dus de draad door, van het ene naar het andere land, maar helaas was dat zo vol water en bijhorende begroeiing dat het onmogelijk was om er doorheen te kijken, laat staan te gaan.
Dat huis staat nog in Belgie, daarachter is Nederland.
Vroeger stonden er ook nog hekken naast de draad en hingen er waarschuwingsbordjes.
Het ging me natuurlijk niet alleen om dit te bekijken, ook de fietstocht er naar toe en weer vandaan was onderdeel van deze fijne dag.
Ik heb heel veel grenspalen gezien, want de fietsroute ging soms pal langs en soms precies over de grens.
Vandaag maar weer eens fietsen gehuurd en het nabijgelegen oudste stadje van Zeeland eens aangedaan, Aardenburg.
En aldaar een wandeling gemaakt door de stad.
Ook nog even in een kerk geweest en onder deze poort door, en terug.
Onderweg verder naar het zuiden was ik ineens in het noorden van een heel ander land. Als deze Belg zijn zijramen wil lappen moet hij ons land in.
In Belgie gaan fietspaden soms gewoon langs de snelweg, als ik daar ben ga ik er ook zo snel mogelijk weer vanaf, dat zint me niks.
De ene buurman had een Nederlands kenteken en vanaf daar zijn het Belgische.
In Groningen is de grens een vrij rechte lijn, ooit getrokken door Napoleon en voorzien van grijze stenen palen, alhier moest het zo`n tweehonderd jaar geleden allemaal zo sierlijk en grillig mogelijk.
Maldegem even aangedaan, aldaar even gewandeld.
Een toren met vier torentjes noemt men Belfort, in Sluis bevindt zich de enige belfort van Nederland, alhier in Belgie zijn er wel 56, waarvan deze dus in Maldegem.
Na een laatste blik op de fiets weer naar Nederland, en via het Belgische Middelburg weer de Nederlandse grens over, daar later foto`s van, nu eerst nog eentje van het stadhuis van Maldegem.
Als u goed kijkt ziet u achter een streepje land, dat zijn de krijtrotsen van Engeland, en die pluk hiervoor is Frankrijk.
Vanaf Calais kan je namelijk het Kanaal overkijken en de overkant zien, bij helder weer, en dat was het. In het echt is het overigens beter te zien dan op de foto, ik zag Engeland vanuit de auto al, maar ik ging toch alsnog de berg beklauteren.
Alhier de krijtrotsen van Frankrijk, twee uurtjes vanaf Nederland.
Een fijne wandeling gemaakt naar de top, en terug, en ondertussen allemaal informatie lezen over de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog.
Cap Blanc Nez heet dat hier.
Verderoo is nog een punt waar je Engeland kan zien, van nog dichterbij, maar dat hoefde niet, dit was voldoende zo.
Mijn opa heeft dit in de Tweede Wereldoorlog gezien, en ik zie het nu.
Tijdens de terugreis in Belgie even gegeten bij een wegrestaurant, de eerste bleek om 19 uur al gesloten, en de tweede had alles uitverkocht behalve frikandellen, kroketten en patat, wat ze hier friet noemen.
Ik eindigde gisteren met een foto van de camping, vandaag begin ik daar mee.
Vervolgens ben ik naar het Belgische spookstadje Doel geweest.
Om daar te komen kwam ik eerst door Nieuw Namen heen, dat halverwege ineens Kieldrecht heet omdat dat in Belgie ligt, ik heb geen foto gemaakt aldaar, want ik zat in de auto, en u weet wel hoe een grenspaal alhier er uit ziet.
Deze foto`s zijn allemaal gemaakt in Doel, en er liepen heel veel andere toeristen hetzelfde te doen.
Enkele woningen zijn nog bewoond, maar dat is aan het schilderwerk absoluut niet te zien.
Kunstenaars schilderen liever ergens anders op dan op kozijnen.
Er is al flink gesloopt maar er staat ook nog behoorlijk wat.
Het is meer dan een paar huizen, het zijn echt hele straten.
Her en der staan wat borden.
In Winschoten is ook een liefkenshoek, maar alhier verwijst dat naar een nabijgelegen fort en bij ons naar een verdwenen schans.
En op de dijk zag ik de schepen varen van en naar Antwerpen.
Ik keek toch meer naar het dorp.
Tot zover Doel, een laatste blik.
En onderweg terug naar de camping deed ik Hulst nog eens aan, net als vijftien jaar geleden.
Gisteren ben ik op de fiets van Cadzand naar Brugge geweest om aldaar een boottocht door de grachten te maken en wat rondwandelen, appeltaart eten en op de terugreis een pannenkoek. Ik kon geen foto maken want ik had mijn mobieltje nodig om de weg te wijzen, en die wees me gewoon een Belgische snelweg op, wat ik dus niet deed.
Vandaag wederom op de fiets, nu bleef ik in Zeeuws VLaanderen.
Omdat het toch in de buurt is toch even kijken in Waterlandkerkje, een leuke plaatsnaam.
Blote borsten doen het ook altijd goed.
In dit Waterlandkerkje was een gratis tentoonstelling met hele dure kunst.
Even verderop, tot vandaag was ik nog nooit in Turkeye geweest.
Molens zijn ook bijna overal, die nieuwerwetse zie ik hier niet zoveel, helaas, want wind is er wel.
In de vorige eeuw ben ik al eens op de echte Eifeltoren geweest, en in deze eeuw naast deze van vier meter.
Daarna het veel te drukke Sluis nog even aangedaan, en een aantal foto`s gemaakt op de meest westelijke plek van Nederland, te weten Sint Anna ter Muiden.
Alwaar dus ook het meest westelijke Marktplein van Nederland zich bevindt.
Vandaag heb ik een kijkje genomen in de oudste kerk van Zeeuws Vlaanderen, Mariakerk, gedeeltelijk van dezelfde leeftijd als die waar ik naast woon, en dat is stokoud.
De kerk was open, en was een tentoonstelling met kunst, en wat me het meest opviel waren deze briefjes. Dat kerkvolk kan wel van alles opschrijven en zo beweren eigen regels op te stellen, mocht ik per ongeluk, al is het door mijn toedoen, iets beschadigen, dan staat nog niet vast of ik dat ook ga vergoeden. En met zulke gedachtes loop ik dan door de kerk.
Verder was er in het oude middeleeuwse dorp weinig te beleven, ik vermoed dat er weinig oorspronkelijke inwoners zijn, het aantal aan vakantiegangers verhuurde woningen is enorm.
Er brandt ook een vlam, en zo`n QR code waarmee je op een bepaalde website komt met informatie, maar ja, nu ik de foto`s plaats weet ik die website niet meer.
Al wandelend kwam ik van alles tegen.
Dit is waarschijnlijk de lelijkste kerk van Zeeuws Vlaanderen, een strandkerk.
Inmiddels was ik van Cadzand Dorp naar Cadzand Bad gewandeld.
Daar is het een stuk drukker, levendiger en lawaaiiger, en heb ik nog een lekker ijsje gehad.
Vandaag ben ik naar de andere kant van Nederland gegaan om alhier mijn vakantie door te brengen. Dus van het uiterste noordoosten naar het uiterste zuidwesten: Zeeuws Vlaanderen.
We hadden superveel geluk met het weer, zeer weinig meegekregen van de stortbuien en rukwinden. Tijdens de pauze onderweg was het even droog en meteen na aankomst op de camping bleef het ook zo goed als droog.
Om molens te zien hoef ik niet zo ver te reizen, maar waar ze ook mogen staan, overal zijn ze schitterend. De grenspalen hier zijn ook schitterend, niet half zo oud als de stenen versie die we in Groningen kennen.
Dat was vier kilometer vouwfietsen, dus dat was wel even te doen.
Het belooft een winderige nacht te worden, en morgen zien we wel weer wat de dag brengt, ik hou u op de hoogte.
Vanaf mijn balkon te zien, het laatste stukje voormalige bibliotheek is nu ook weggehaald en de grond is bouwrijp gemaakt, aldaar bouwen ze een nieuw gemeentehuis. Daar pal achter staat een deel van het huidige gemeentehuis, dat zal verdwijnen als de nieuwe gereed is.
Op de achtergrond de Zusterflat.
En deze foto is genomen vanaf de bovenste balkon van de Zusterflat.
En deze ook, een overzicht van het centrum van Winschoten.
Uit de gegevens blijkt ook dat de wolf zich lang niet altijd iets aantrok van wolfwerende maatregelen. Op 10 februari en op 21 januari viel het dier schapen aan die achter een hek stonden met zes stroomdraden. Het ging om een wolfwerend raster van 120 à 130 centimeter hoog, met daarop een spanning tot 6500 volt. Ook op de ochtend dat hij werd doodgeschoten 'passeerde' de wolf een door de provincie goedgekeurd wolvenraster.
Wat ik weet, en de NOS ook zou moeten weten en vermelden, is dat iemand die dieren houdt zijn dieren dient te beschermen. Dus niet alleen verzorgen middels eten en drinken en ruimte, maar ook zorgen voor de veiligheid. We weten al jaren dat de wolf er aan komt, dus er hadden al lang overal goede wolvenrasters moeten staan. Dus rasters waar de wolf niet langs komt, die bestaan. De provincie is hier ook in gebreke door foute rasters goed te keuren.
Voorts is er nog de mogelijkheid om gebruik te maken van honden, wat in Frankrijk een groot succes is. Dat is dan wel weer goed van de NOS dat ze dat gemeld hebben.
Een schapenboer krijgt zijn gedode schapen vergoed, dat is fout, hij zou beboet moeten worden wegens het niet goed beschermen. Op deze manier krijgt de wolf het onnodig zwaar, accepteer hem gewoon, dan kunnen de jagers ook weg en kan de natuur zich eindelijk zelf herstellen. Nu schieten mensen alles aan flarden, zogenaamd voor de verkeersveiligheid...
De filmpjes van gisteren en eergisteren lijken een beetje op elkaar, dat betreft namelijk het centrum van Winschoten gezien vanaf de Zusterflat. En voor ik helemaal bovenkwam kwam ik eerst op een balkon aan de noordzijde, met zicht op het Stadspark en Rosarium, waar vorige week nog een lijk lag.
