Bloederig verminkt hoofd
Qadhafi is dood.
Wil ik zijn lijk zien?
Jazeker.
Ik wilde ook de val van Saddam zien, het lijk van Osama, Theo en Pim.
Maar ik wil niet dat dat op tv komt, of in de krant.
En toen ik hedenmiddag even wat rondsurfde zag ik die rotkop ook.
Echt, dat hoef ik dan weer niet.
Ik wil dat lijken afgeschermd zijn en alleen toegankelijk via internet en dan alleen zichtbaar na het aanklikken van een bevestiging.
En dat de NOS met deze verklaring komt maakt het allemaal alleen maar triester.
Goedpraten om lijken te tonen.
Goedpraten dat het overdag op de buis komt.
Nee, dat gaat er bij mij niet in.
En dat er mensen blij zijn dat er iemand dood is gaat er bij mij ook niet in.
Eerst houden ze iemand 40 jaar lang in het zadel, en dan ineens moeten wij blij zijn?
Ikke niet.
En ik ben er overigens ook niet blij mee dat ik wel zulke lugubere beelden wil zien.
Waarmee ik maar aangeef dat ik zelf ook niet perfect ben.
elf reacties
we haten het, walgen ervan en toch willen we er naar kijken : bloed.
Mensen zijn nu eenmaal bloeddorstig.
Het was ook vrijwel niet meer te vermijden gisteren; ik kon geen nieuwssite aanklikken zonder die verschrikkelijke foto levensgroot op mijn scherm te krijgen, met als verrassende uitzondering trouwens de Telegraaf (vanaf een zeker moment in elk geval).
waar je ook keek was het te zien, je kon er niet omheen,
nee dat hoeft vor mij ook niet,
een mens is nooit alleen maar goed of slecht hé.
Ook ik hoef niet per se een verminkt lijk te zien. Er zelf voor kunnen kiezen is een goeie optie ja. Vandaar dat ik er ook al een aantal jaar geleden voor heb gekozen, geen nieuws meer te kijken. Ik lees online wat kranten en kies zelf uit hoe en wanneer. Ik werd zó moe en ellendig van al dat slechte nieuws, elke avond weer. (Dat overigens al sinds ik geboren ben ik grote lijnen hetzelfde is ik noem een Gazastrook, hongersnoden in Afrika, overstromingen in Bangladesh, dus ik mis niks.)
het is een tweestrijd tussen het wel of niet willen zien, je wilt bewijs, maar expliciet ook weer niet. Het tijdstip van 20 uur vind ik wel discutabel, er kijken dan toch nog te kleine kinderen mee vind ik. Doe die beelden om 22 uur of in achtergrondprogramma’s, en meld in het journaal alleen de feitelijkheden. Dat ik iemand doodwens, nee, dat niet, maar deze man verdiende het anderzijds ook niet echt om te leven, al ben ik te weinig in de Libische politiek ingelezen om alles te doorgronden en overzien. Niemand verdient de dood misschien, maar toch, het is dubbel, verdient hij wel het leven? Ik weet het niet… ik twijfel.
Gelijk heb je , eerst de handen boven zijn hoofd houden voor de Olie en nu als een stuk ongedierte in beeld gebracht. Maar een echte smeerlap was hij wel !
nee, ik hoef dat lijk ook niet te zien.
NB ik haat radio niet hoor, ik luister (in de auto) graag naar 538, veronica of radio1 (voetbalwedstrijden). Smaken verschillen, daarom kom ik ook graag op jouw blog!
Wat kan het leven toch ingewikkeld zijn als je dat wilt René.