Prikgedachte
Zomaar even een gedachtenkronkel.
Met het oog op de aankomende zomer dacht ik even terug aan de afgelopen zomer.
Met mooi weer en bij daglicht de avondwandeling maken met Quandy, en soms ging Tessa mee.
Zo wilde Tessa op een dag weten wat brandnetels zijn.
Dat woord had ze vast ergens opgevangen en iemand had vast verteld dat ze daarvoor moest uitkijken.
Even tussendoor, iedereen heeft zich wel eens verprikt aan de brandnetel, we weten allemaal hoe dat voelt.
Die ervaring hebben, en wie dat niet heeft gaat het krijgen, zo ook Tessa.
Maar toch proberen we dat te voorkomen door toch te waarschuwen.
Tessa vroeg me dus bij elk bosje of dat een brandnetel was.
Nee, dat was het niet.
Ik tuurde en ik keek, en telkens als ik ergens een brandnetelbosje zag vertelde ik het haar.
Nu moet u weten dat ik al vele tientallen jaren vrijwel dagelijks in dat bos wandel.
En pas sinds die avond met Tessa weet ik precies waar alle brandnetels staan!
Tot die avond had ik werkelijk geen idee, ik wist dat ze ergens stonden maar ik zou niet weten precies waar.
Naast paadjes die ik al duizenden keren bewandeld heb.
Wel gezien, nooit op gelet, dus ook niet opgeslagen, zo werkt het nou.
Nou ja, dat noem ik dus een gedachtenkronkel.
twaalf reacties
Weet je nu ook het verschil tussen de kleine en de grote brandnetel? En wist je dat je met het aftreksel van brandnetels een mooie glans aan je haar kunt geven? Wel met handschioenen aan plukken…!!!
Zo gaat dat, door kinderen word je weer op hele andere dingen opmerkzaam gemaakt. En gedachtenkronkels zoeken hun eigen weggetje.
dat zijn dingen die voor ons zo vanzelfsprekend zijn totdat iemand er naar vraagt en dan moet je inderdaad vaststellen dat je ze ook niet weet staan.
grappig eigenlijk.
Zuring, weegbree of hondsdraf. Neem.daar wat blaadjes vanaf halen en op de brandnetelprikken wrijven. Het helpt echt. Deze planten komen vaak voor vlakbij de brandnetel. Leer haar dat ook maar.
Grappig, zo hardloop ik vaak ook dezelfde ronde en denk ook elk bosje te kennen maar kan me nergens brandnetels herinneren!
Ha Rene,
Een mooie kronkel, de honden onttlopen ze niet.
Onze jongste gaven we het advies om met zijn handen in de lucht langs de brandnetels te lopen. oma
En zo zie je je looppaadje eens door andere ogen
dat is nou heel mooi toch.