Aan de wandel dooR Winschoten
Mijn buurman, de Winschoter Toren.
Als ik na mijn werk naar huis fiets, en ook wel toen ik nog auto reed, zie hem van ver al staan, de skyline van Winschoten vormend, en dan denk ik altijd, daar moet ik naar toe, daar is thuis.
Maar hier ziet u hem dus van dichterbij.
Van hetzelfde punt genomen, nu een kwartslag naar rechts.
Herv. Kerk. Bakstenen kerkgebouw, opgetrokken in de eind 13e eeuwse Romano-gotische bouwtrant, gekenmerkt door groepen smalle flauw spitsbogige vensters en nissen, waaronder aan de koorzijde ronde nissen. Inwendig indeling in twee zones en vijf traveeën door zware muurpijlers, die bij de restauratie in 1906 op gevonden grondslagen zijn opgetrokken als aanzet van achtdelige gewelven. Aan de westzijde een portaal met poortdoorgang uit 1772. In de kerk 18e eeuwse zerken, waaronder die voor de eerste predikant. Orgel met twee klavieren en vrij pedaal in 1868 gemaakt door C.G.F. Witte.
En dan nu geveltjes.
Ik loop regelmatig door Winschoten en ik kijk naar zoveel mogelijk details.
Natuurlijk zie ik wat pas geschilderd is en wat wel een beurt kan gebruiken.
Maar ik denk ook wel dat ze soms toch wel erg creatief met dakgoten omgaan.
En soms heeft iets ook wel iets statigs.
En dit kom je in alle andere steden ook wel tegen, maar dit nu is de mijne.
Het is allemaal prachtig afgewerkt, en de mensen die dat toen bedacht en gebouwd hebben wisten dat ik er nu van zou genieten.
Het ene gebouw is net even wat hoger dan het andere, omdat er verschil moet zijn.
Dit is eigenlijk het tegenovergestelde van selfie`s, en dat vind ik persoonlijk veel leuker.
Nou, volgende keer wellicht iets met stoepranden.
vijftien reacties
Zo valt er eigenlijk best veel te zien! En natuurlijk heb je soms last van beroepsdeformatie. Zo valt mij vaak op wat een figurant op de achtergrond doet in een scène op televisie of in de bioscoop. En ja, het lijkt er soms op dat men vroeger meer eer had in zijn of haar werk. Tegenwoordig lijkt men ‘geen tijd’ te hebben om dingen mooi te maken. Jammer.
Heel mooie serie en inderdaad verbazend hoe verschillend de dakgoten zijn; de een net iets hoger dan de ander en soms komt de regenpijp uit in de goot van de buren.
Interressant!! Geveltjes! Meestal denk je dan aan de grachtepanden in Amsterdam, maar jullie hebben er daar ook mooie!
Mooi die verschillende geveltjes. bij sommige kun je goed zien, hoe ze elkaar steunen, of op den duur in de weg gaan staan.
Maar ook dan vind men wel weer een oplossing met een extra dakgootje of zo iets.
Jij had waarschijnlijk een stijve nek na het nemen van deze foto’s wink, big smile
Maar een knappe reportage van je natuurlijk habitat is het zeker geworden René!
Leuk die dakgoten. Als het regent is het een heus waterspel. En ja, sommige mensen houden hun spulletje goed bij, en anderen stellen het uit.
Wat zo leuk is aan jouw foto’s vandaag, is dat dat het standpunt is waar ik dagelijks mee ‘kijk’ vanwege het laag zitten in mijn rolstoel.
Als ik over de dijk rijd, kijk ik ook altijd naar de huizen die er staan. Ze zijn allemaal anders en hebben allemaal andere dakgevels en versieringen. Oude panden hebben veel meer sjeu dan moderne, vind ik.
Mooie reportage!
Leuk dat je op de gevels let Rene, als je bijvoorbeeld een modeltreinenbaan bouwt moet je er dus ook op letten dat niet alle gevels hetzelfde zijn, anders is het niet ‘echt’. En zo maak je meer foto’s van details die bijvoorbeeld voor een modeltreinenbaan het verschil maken tussen realistisch of een speelbaantje.
Grappig he, ik loop ook weleens naar boven kijkend door de stad. Maar het ziet er ineens heel anders uit. Ook een hoop mensen die vaak ineens omhoog gaan kijken. ;-0 Wat een verschillen zijn er toch tussen te huizen. Hahhaha, kijk jij nou echt naar elke verfpartij hoe het erbij staat. Ik dacht dat ik dat alleen had met huisdieren bij mensen thuis. Het heeft toch echt met je passie voor je werk te maken.
Love As Always
Di Mario