Nu weeR veRdeR
Op het Rembrandtplein zag ik een grote smurf, zonder baard en in het wit.
En Rembrandt zelf en een deel van een replica van een schilderij van hem.
Andere kant.
Zomaar ergens in een etalage.
Mijn avondmaal.
stadskunst, waarbij het bijwitten eens gestaakt is, en wellicht nog eens hervat zal worden.
Plaspauze.
En daar waar ik wezen moest, De La Mar Theater.
Voor de musical Hij Gelooft In Mij.
Schitterende musical, lelijke voorpui.
Morgen verder.
veertien reacties
Die hamburger ziet er heel smakelijk uit, mooie foto! Die smurf is volgens mij nep, maar ik geef direct toe dat ik geen kenner ben.
Ik zou als ik jou was tochnook zo’n smurfenpak aanschaffen…. Voor de collectie en voor je blog.
Misschien komt er ook nog eens een musical over de Smurfen: Ik geloof in Grote Smurf….
je avondmaal zag er lekker uit maar een beetje veel voor mij, en die weerspiegeling in het vensterraam daar hou ik wel van
Voor een schilder zou dat misschien wel vervelend zijn om te zien, zo’n muur die niet afgemaakt is. Maar de schoonheid van de kat wordt er niet minder om. Wat het eten lekker?
Love As always
Di Mario
OT. Wees gerust, de zijwieltjes hoeven er pas af wanneer hij dat wilt. HIj zou het toch niet tot zijn 16de willen. Denk ik.
Die “grote smurf“zal wel de Sjaak zijn op z’n vrijgezellenfeestje
Inderdaad een lelijke combi van een mooi oud gebouw met lelijk nieuw glas.Gelukkig weerspiegelen de oude panden van de overkant nog in het glas.
Frappant dat jij toch overal tegen smurfen aanloopt. Ik zag ze zelfs op een blikje in de tweedehands winkel.
Ik vind het ook een foeilelijke combinatie. Ongelofelijk welke heikneuter dat bedacht heeft!
Ik vind de voorpui best wel meevallen. Trouwens het beste is toch binnen…