Uit het leven gegRepen
Dit is hoe het Quandy en mij verging in de uren dat we samen waren op maandag 24 en dinsdag 25 februari, waar het verhaaltje van gisteren tussen gesmurfd zou kunnen worden.
Na mijn werkdag ben ik tegen een uur of vijf bij mijn ouderlijk huis alwaar ik mijn auto in hun garage parkeer.
Meteen begroet ik Quandy en laat hem buiten, en ik verzorg de gordijnen en het gevogelte.
En ik geef Quandy zijn druppels, dat mix ik door wat vla en onder bevel likt hij het op.
Gisteren ging ik via het Sterrebos naar huis.
Ik at wat en vermaakte me wat en rond acht uur vond ik het tijd voor de avondwandeling.
Ik liep langs het voormalige Winschoterdiep, langs de Zusterflat het Stadspark in.
Het regende, het miezerde dat overging in regen.
Ik kwam nog een groepje hardlopers tegen en een aantal fietsers.
Via het Politieburo en de Marktstraat ben ik weer naar huis gegaan.
Lichtelijk doorweekt.
Dat was gisteren, nu vandaag. ( wat dus eigenlijk niet echt vandaag is )
Ik ging eerst een compleet rondje Sterrebos doen, en toen op de fiets even brood halen.
Maar eerst ging ik even langs de dierenwinkel om een zelfmeegebrachte plastic zak vol met hondenlekkers te halen.
Toen ik op het ouderlijk huis aanreed stond Quandy daar gewoon op me te wachten.
Na de verzorgingsrituelen weer op huis aan.
En om acht uur vond ik het tijd voor een avondwandeling.
In het Stadspark waren best wel fietsers dus ik besloot om daar uit te stappen en eens via De Klinker de langestraat eens door te lopen en via de Biblioheek op huis aan te gaan.
En het is best leuk om zo eens door Winschoten te wandelen.
Genietend van mooie gebouwen en straten en de gezellige verlichte woningen overal.
Huizen, appartementencomplexen.
En best wat leegstand in de winkelstraat.
En als afsluitende opmerking voeg ik er even aan toe: Quandy heeft, gelukkig, niet één keer geblaft!
Dat mag ook niet, maar hij deed het dus ook niet.
Braaf.
negen reacties
Gelukkig hebben je ouders jou die zo mooi op hun woning past als ze op vakantie zijn. Gelukkig ook schijnt je lieveling zich daar ook in zijn sas te voelen…
Hier zie je ook meer en meer leefstand, vooral in plaatsen als Breda en Oosterhout, waar voorheen toch alle panden wel bezet waren door winkeliers.
Je ziet heel wat als je wandelt. Ik zal het ook weer doen om zo mijn omgeving weer wat beter te leren kennen.
Quandy is gewoon een hele mooie hond en luistert daarnaast ook nog eens goed. Daar kun je rustig een eind mee gaan wandelen.
Quandy zijn druppels eet hij dus alleen onder bevel, klinkt wel leuk
Er valt altijd wat te beleven met een hond, weet ik uit ervaring, meestal positief.
Quandy vind het ook wel prettig regelmatig een andere route, nieuwe geuren zijn een uitdaging. Hans
ot, als je op hier klik, zie een grote cirkel op googlemaps en dan rechts in de cirkel staan de tafels, vlak bij een licht dak in de straat “de panne