Gezichten
Ik ben heel erg slecht in het onthouden van gezichten.
Dat heeft zijn voor en nadelen.
De voordelen zijn dat ik vrijwel nooit ergens een bekende tegenkom en dus niemand hoef te spreken.
Want daar hou ik niet van, mensen spreken.
Als het moet dan moet het en is het ook geen probleem, maar voor de leuk mensen spreken, nee.
Het liefst even groeten en dan weer door, of even een kort sociaal babbeltje.
Komen nu tot het nadeel van slecht onthouden van gezichten, waarmee ik dus bedoel dat ik mensen niet zo snel herken.
Nadeel is dus dat ik veel mensen wel ken, maar niet herken in een andere situatie en die dan straal voorbij loop.
Ik hoor ook vaak dat mensen me tegen zijn gekomen in het verkeer en dat ik ze helemaal niet zag.
En dat gebeurt mij dus ook als ik ergens naar toe ga, in de winkelstraat of op een festival of het theater.
Ik zie het niet.
Dat komt misschien ook omdat ik er niet op let.
Maar het is dus niet expres dat ik mensen moeilijk herken.
Er zijn wel voordelen, ook nadelen, maar het is dus geen keus.
En als iemand groet groet ik gewoon terug, ook al heb ik geen idee wie het is.
twaalf reacties
Owh dat herken ik wel. Bij mij is het op het werk soms wel een nadeel. Op straat zwaai ik gewoon naar iedereen die zwaait, toetert, groet en anderszins.
Love As Always
Di Mario
Het heeft zijn voordelen dat wel, in het verkeer is het wel begrijpelijk dat je mensen mist.
Soms ben je iemand voorbij en dan denk je even later oh dat was die.
Ik ga ook graag voor een kort sociaal praatje. Hans
Ik ben heel slecht in het onthouden van namen, gezichten herken ik na jaren nog terug. Moet alleen steeds vaker denken waar was het ook alweer van.
Ik heb er gelukkig geen last van, ik hou wel van een praatje. Maar bij ons in het dorp is het verder niet van belang waar daar roet iedereen elkaar toch wel.
Dat is wel lastig, geen gezichten onthouden, mensen vinden het toch altijd leuk als je hun naam nog weet!