Ronflonflon

U hoort Lalalampje van Jacqueline van Benthem en u ziet door mij op de fiets gemaakte beelden van voornamelijk de bestrating in de binnenstad van Winschoten.

Het lied kwam voor het eerst op de radio op 4 mei 1988, en dat blijft toch altijd een speciale dag.
En het liedje sprak me erg aan, het werd mijn lievelingslied.
Ik nam Ronflonflon toentertijd altijd op op cassetteband en ik had een dubbele cassettedeck dus ik kon bandjes maken met de leukste liedjes.
En ik maakte ook wel reservebandjes of in een andere volgorde. Kortom, ik was er leuk mee bezig, en op een dag knapte me zo`n cassettebandje. De hele boel draaide vast en de automatische stop werkte pas als het al verfrummeld was. Dat kon ik met plakband dan nog wel weer redden. Maar de kwaliteit werd minder en minder, en op een dag was ik een aantal liedjes kwijt, waaronder deze.
Gelukkig herhaalden ze in Ronflonflon nog wel eens een oud liedje, en ook telkens kwamen er weer nieuwe.
Maar Lalalampje werd almaar door niet herhaald.

Op een dag besloot ik om, samen met mijn zusje, een brief je schrijven.
En die brief werd in diezelfde week behandeld toen ze aan gingen kondigen dat er een cd met Ronflonflon liedjes aan kwam. Als ik nog een week had gewacht met schrijven had het niet meer gehoeven.

Lalalalalampje, op mijn buro.
Vind je de wereld leuk, of vind je het maar zozo?
Je staat zo mooi te prijken,
`k kan uren naar je kijken.
O, mijn lampje, o, i love you so
Lalalalalampje op mijn buro.

Als jij toch eens kon praten,
dan zou je toch wat horen
Wie er aan je knopje zaten,
wie dood ging, wie werd geboren.
Je bent door velen aangeraakt.
Je hebt al zoveel meegemaakt.
Ik ben vaak bij je weggaan,
maar jij bent altijd blijven staan.
Mijn lichtje in de duisternis,
mijn steun in vreugd en droevenis.

Lalalalalampje, op mijn buro.
Vind je de wereld leuk, of vind je het maar zozo?
Je staat zo mooi te prijken,
`k kan uren naar je kijken.
O, mijn lampje, o, i love you so
Lalalalalampje op mijn buro.

Ik heb je soms verwaarloosd,
niet naar je omgekeken.
Toch vond ik steeds weer bij jou troost,
soms gaf je me een teken.
Waar was je voor je bij me kwam,
bij een kerel of een kakmadam?
Ik vond je bij de vuilisbak,
met je voetjes in de hondekak!
Je bent het liefste lampje dat ik ken,
maar hoe zal het met je gaan als ik er niet meer ben?

Je staat zo mooi te prijken,
`k kan uren naar je kijken.
O, mijn lampje, o, i love you so
Lalalalalampje op mijn buro.