Ronflonflon

Er zijn welliswaar weer wat kerstboomfoto`s binnengekomen, daar ga ik binnenkort mee verder, nu eerst tijd om stof te zuigen in mijn woning met het geluid er bij van een mooi lied dat ook op de Ronflonflonsongs cd Geen Touw staat: Klootzak, geschreven en gezongen door Jacques Plafond:

Hij had een vlotte babbel
en altijd wat te doen,
en er was altijd wel een schnabbel
dus hij zat nooit zonder poen.
Hij werd verliefd op een heel mooi meisje,
echt dat je zegt zozo.
ze gingen wonen in een klein paleisje
niet veel groter dan het lits jumeax
waarin ze duizendenéén nachten bedreven
en toen was het ineens uit met de pret.
Want dat had hij haar nooit gegeven,
liefde die verder gaat dan het bed.

O, wat een spijt,
waarom zag hij veel te laat
dat liefde zonder genegenheid
als een roos verwelkt als een schip vergaat.
O, wat een spijt en wat een narigheid
hij is haar kwijt omdat liefde niet gedijt
zonder genegegenheid.

Hij was een snelle jongen
en zij zijn mooie meid.
Dat was niet alleen een voldongen
maar ook een onweerlegbaar feit.
Hij bedolf haar met geschenken,
hij schepte met haar op.
Maar hij kon alleen maar aan vandattum denken,
o, wat hield hij toch van zijn levende pop.
En hij zag niet dat er iets in haar brak,
speelde verder met zijn hamertje tik.
Hij was een echte klootzak,
en die klootzak dat was ik.

Maar ik heb zo`n spijt,
waarom zag ik veel te laat
dat liefde zonder genegenheid
als een roos verwelkt als een schop vergaat.
Ik heb zo`n spijt ,
o wat een narigheid
ik ben je kwijt.
Je hebt je van mij bevrijdt
je moest eens weten hoe ik lijd.
Ik heb zo`n spijt,
waarom zag ik veel te laat
dat liefde zonder genegenheid
als een roos verwelkt als een schip vergaat.
Ik heb zo`n spijt,
o wat een narigheid
ik ben haar kwijt
omdat liefde niet gedijt
zonder genegenheid.

Het spijt me zo.