Plaatjes
Elke keer als ik in theater De Klinker ben bekijk ik De Tellerlikker, het heeft jarenlang buiten gestaan en staat nu al jaren binnen. Tellerlikkers is één van de bijnamen van Winschoters, ontstaan in een tijd dat men in Winschoten al van borden at, en de mensen uit dorpen in de omgeving vonden dat maar overdreven, die aten rechtsreeks uit de pot.
Het hondje was ooit eens gestolen, toen is er een nieuw hondje gemaakt, het oude hondje werd alsnog terug gevonden, en daarna niks.
Een gedicht in de stad waarvan de schrijver van dat gedicht de naam niet wenst te herinneren.
Ik was onlangs in zijn huidige straat in zijn huidige stad aan het werk en heb hem meerdere keren zien lopen, of wat daar voor door moet gaan.
Het oude postkantoor is nu in gebruik voor de zorg en de oude LTS daarachter is nu ook in gebruik voor weer andere zorg.
Het voormalige ziekenhuis is er bijna niet meer.
Na honderd jaar wordt het opgeruimd.
Zie links de toren van de katolieke kerk, honderd jaar verbonden geweest met het katolieke ziekenhuis er achter.
Ze willen de oudste delen van het ziekenhuis vooralsnog wel behouden, maar dat is niet het gedeelte op deze foto.
De officiele naam van het babybos is Winschoterbos, aan de rand van de stad.
Dit is een gedeelte van de binnenkant van de Marktpleinkerk.
En dit is de voorgevel.
En nabij de Tramwerkplaats, waar ze honderd jaar geleden de trams onderhielden die toen door de stad reden, is nu de vergaderzaal van de gemeente Oldambt.
Tot zover dit rondje Winschoten.
Hier is het oude ziekenhuis nabij het centrum ook afgebroken. Mooi rondje Winschoten. Zo leer ik jouw buurt kennen.