Ach, ik hoorde dat ineens dat Peer Mascini is overleden, 78 jaar geworden, niet echt heel erg stokoud. Jammer. Een goed acteur, ik zag hem graag. En dan niet in de reclame, want reclame kijk ik niet, maar hij kwam ook wel eens tevoorschijn op een zondagochtend op de VPRO, en ook andere omroepen.
Ik zag hem ooit eens zitten op en terras op de Wallen in Amsterdam. Hij viel meer mensen op, want iemand wilde graag met hem op de foto en daar genoot hij zichtbaar van.
Ik heb hem niet gesproken, want zo ben ik niet. Ik heb hem alleen opgemerkt en die herinnering komt bij zijn dood weer naar boven.
En ik heb Tom Egberts een keer in de tram zien zitten, en zien uitstappen ook. En Theo van Gogh een keer op de fiets, ook in Amsterdam en Willibrord Frequin een keer op Texel.
En Wim T.Schippers een keer toen ik in het publiek zat bij de opname van het tv programma Flogiston. En waar ik zo nu even niet op kom en dat boeit verder ook niks.
Het Songfestival gezien? Ikke wel. Nederland heeft gewonnen met een lied die niet aan mijn smaak voldoet. Ik hou niet van dat genre en dat hoog zingen, ik hou meer van het lage, zeker als het een man betreft. En zo`n ongeschoren kop is ook niet om aan te zien.
Het zal me benieuwen hoe ze het volgend jaar in dit land aan gaan pakken, welke Amerikaan wordt ingehuurd voor het pauzenummer? Of zal de TROSAVRO talent in eigen land een miljoenenpubliek gunnen?
Hoogtepunt van het Songfestival vond ik, naast IJsland, Madonna. Ze kreeg een miljoen voor twee nummers, en ze zong vals als een kraai, heerlijk dat dat nog kan in deze moderne tijd, en heerlijk dat ze dat dan ook gewoon doet. Niks geen spektakel, afraffelen die handel en vangen maar.
Het begint meteen al goed, blote dansende dames in beeld. En tussendoor geknipt dat er een miniatuur van het decor wordt bekeken. En dat staat dan in de kelders van Beeld en Geluid en ik zie het plaatsnaambord van Juinen staan.
5 miljoen kijkers haalden ze, meer dan de Luizenmoeder nu, wordt even vermeld. En een gesprek met de opnameleider volgt, waarbij Hans Goedkoop ook in beeld moet verschijnen, zo gaat dat tegenwoordig. We zien het absurde begin van de Fred Hacheshow, alles precies zoals het niet hoort.
En daar zien we eindelijk Wim T Schippers, Ellens Jens en Hans Goedkoop wandelen, en Wim maakt me toch een smak bij binnenkomst, waar hij dan meteen op terug kan komen in het interview. Dat is ook het leukste altijd, als dingen mislukken of verkeerd gaan, dat maakt het juist zo interessant. Van foutjes onstaat vernieuwing, dat zie je in alles, zo ook in de evolutie, door foutjes ontstaat iets nieuws, anders zou je een statische cultuur krijgen.
Clous van Mechelen vertelt hoe hij zich altijd aan ging passen aan de wensen van Wim, op die manier ging een lied ook veel meer leven. Barend Servet, Ijf Blokker, mag ook vertellen, en dat doet hij zichtbaar met veel plezier. Geen idee waar ze mee bezig waren, en dat was dan ook precies de bedoeling.
Vier regiseurs, volop ideen, en ook de nare herinneringen worden vermeld.
Er wordt ook nog even ingegaan op de kunst.
Maar als dan de koningin verschijnt in de tweede aflevering breekt de verontwaardiging uit, de Telegraaf raakt er maar niet over uitgesproken, en de regering gaat zich er mee bemoeien! De VPRO wordt om een verklaring gevraagt en die krijgen ze, de VPRO blijft achter het programma staan. De bedreigingen waren niet mals, een keer durfde Servet niet met zijn auto naar de studio te komen, uit angst voor een uiteindelijk niet gevonden bom, en kwam met de taxi.
En de grote verbazing was nog wel dat de man met blote lul ineens op het toneel verscheen, terwijl niemand de overige acteurs had verteld dat die kerel half naakt zou zijn. Hij droeg wel een trui. En sokken.
Er word nog geklaagd over Hans Boskamp die zijn tekst niet had geleerd. De kerstshow komt ook nog even voorbij. Zuurkool met Vette Jus.
De eindconclusie lijkt een spel met de werkelijkheid te zijn, en dat het allemaal maar somber is, omdat werkelijk alles mislukt, van een ontzettende droevenis. Elk leven loopt uiteindelijk slecht af, maar al die narigheid kan ook leuk zijn.
Iets maken waar men niet van gediend is, dat was het leuke, want men keek toch wel.
Op vrijdagavond was ik naar Op Hoop van Zegen geweest en op zaterdagmiddag hoorde ik ineens harde muziek weerklinken. Op internet zag ik dat De Sterkste Man van Winschoten werd gehouden op het Marktplein, aan de andere kant van de kerk, dus ik nam beneden even een kijkje.
Ze waren net bezig met een vrachtauto trekken, jeetje zeg, en dat ding weer naar achteren en de volgende mag. Het is best lekker weer, wel een fris windje, en de muziek is luid en goed! Daarna hebben ze pauze en na wat rondgewandel neem ik plaats op een banje op het Marktplein.
Daarna een rond ding wat voor mijn ogen stuk gaat en dit nieuwe onderdeel wordt meteen weer afgevoerd. Nu wordt er zowaar een nieuwe auto gebruikt, dat gaan ze optillen, heftig zeg...
Ik kan dit eigenlijk niet echt goed aanzien allemaal, ze slopen volgens mij hun lichaam met dit gedoe. Een spektakel is het wel.
Ik heb gekeken naar het tv programma Je Geld of mijn Leven, omdat er een jongetje uit Winschoten in zit. Geuko werd ziek en zijn behandeling kost geld en dat wordt niet vergoed, er kwam een inzamelingsactie in Winschoten, maar dat bleek helaas niet genoeg.
Gelukkig besteedde de EO er afgelopen december aandacht aan en het geld stroomde binnen en de reis naar Amerika kon gemaakt worden. De EO ging ook mee om te filmen en dat is allemaal best interessant om te zien, en tegelijkertijd erg triest.
Natuurlijk kwam er ook een man in beeld om even uit te leggen waarom dat niet vergoed wordt. Een hoop blabla, net als zo`n man die vertelt waarom het zo goed is dat we een koning hebben.
Het gaat er bij mij gewoon niet in, geen enkele reden is geldig daarvoor, het tegendeel is zo menselijk dat tegenspreken onmenselijk is.
Er zaten nog meer mensen, en gevallen, in het programma, en er zijn er ook vast heel veel die de media niet halen, net als met het kinderpardon, er zijn en blijven altijd meerdere ,,uitzonderlijke gevallen"
En ik vind het een grote schande dat er in dit land geen geldpot is voor Uitzonderlijke Gevallen en wel miljoenen voor de koning, om maar wat te noemen.
Bevrijdingsfestival Oldambt in het Maintebos te Winschoten.
Een bandje aan het spelen. Kinderen aan het dansen. Weer een band aan het spelen. En dat speelt ook maar door. Rappers in de tent. En rappen dat ze deden. Buiten inmiddels de volgende band. En tenslotte, voorlopig, de laatste band.
Om tikfouten en vergissingen te voorkomen noem ik geen namen, en dat is ook wel zo makkelijk
