Tijdens de Run van Winschoten heb ik een fijne wandeling door de stad gemaakt.
Eigenlijk hetzelfde rondje als ik altijd loop, alleen heb ik dit keer de molen beklommen en ben ik in het stadspark wezen kijken.
Elk jaar bedenk ik me dat dit er vorig jaar en al vele jaren daarvoor er al net zo troosteloos bij staat, prachtig.
Het ziekenhuis en al zijn uitbreiding zijn inmiddels weg, wat rest is het gebouw waar het eens mee begon, wachtend op sloop of restauratie en invulling.
De Run gaat dus om hartlopers en open monumentendag om de monumenten, ik ben nadien ook nog even in de Marktpleinkerk geweest.
Het was een prachtige dag en de regen bleef beperkt tot de avond.
Het is open monumentendag en tevens is de Run van Winschoten gaande, en de nieuwe 22 meter lange wieken van de oudste molen Edens draaien hun eerste rondjes.
Op de tweede zaterdag van september is Winschoten altijd de sportiefste stad van Nederland, alhier wordt namelijk de Run van Winschoten gehouden, een hardloopwedstrijd van honderd kilometer en korter.
Het begon allemaal in 1976 en dat staat allemaal hier en hier.
Enige nadeel is dat ze niet over het Marktplein komen, maar het winkelend publiek mag er natuurlijk geen last van hebben, bovendien geeft mij dat gelegenheid om eens wat monumenten op deze monumentendag te bezoeken.
De foto`s zijn van wat versierde straten waar het morgen vol aanmoedige mensen zit.
Mocht er een rechtsreekse televisieuitzending komen dan zal ik dat hier plaatsen.
Na pinksteren 2011 heb ik lange tijd Quandy niet gefilmd, of hij kwam voorbij in filmpjes van mijn nichtjes, maar die laat ik fijn in het archief, wat ik wel weer naar boven haal is ons winterpretavontuur op het bevroren Oldambtmeer in 2012.
Dit is de vaste bijgewekte tekst:
Quandy leefde van 12 september 2007 tot 20 september 2019. Hij kwam bij ons op 9 november 2007 en vanaf toen ben ik hem wekelijks gaan filmen, later maandelijks. In februari2012 was hij dus vier jaar, en dit is dus alweer het zoveelste filmpje in de Quandy Binge Wachting Lijst, waar ze dus uiteindelijk allemaal in gaan komen.
Ik was afgelopen voorjaar op de dag van het park in het stadspark in Winschoten en liep wat rond en maakte zo af en toe een foto.
Dat zou dan mijn hobby kunnen zijn, foto`s maken en op internet zetten, terwijl anderen juist als hobby gaan sporten.
Ik mag zulke borden altijd graag lezen.
Dat bord is er ook altijd.
Ik ben niet iemand die een praatje aan gaat knopen om informatie te winnen, ik wandel een beetje rond en kijk waar het mogelijk is om een foto te maken zonder hinderlijke mensen.
Het leven is mooi. Mooie momenten vastleggen en delen.
Zo af en toe zijn er mensen die de toren aan de binnenkant omhoog gaan en dan vanaf de buitenkant weer naar beneden, over achthonderd jaar oude muren, je moet het maar willen. Tot op heden is het voor zover ik weet altijd goed gegaan.
Dit was in het kader van een jeugdveiligheidsdag met brandweer en politie en jongerenwerkers van de gemeente. Er was nog veel meer te doen en een drukte van belang, maar dit sprong er wat mij betreft uit.
