Het was een flink gevulde kermis dit keer, ook met een ding waarin je over de kop kan.
Ik ben zelf iemand die niet veel geld uit geeft, maar loer graag even rond wat er zoal te winnen valt.
Soms grijpt de grijper iets maar laat het weer vallen voor die bij de bak is, daar is dit briefje voor, merkwaardige lettertypes, ik hou er van.
Vaste prik, al zo lang als ik me kan heugen.
Dit is de aanlooproute, te beginnen met de oliebollenkraam.
En ik heb een fijn uitzicht, het beweegt de hele avond door, en alle geluiden door elkaar. En ineens is het afgelopen en is het stil, en dat is dan ook weer heel fijn.
Ik kreeg een pak optimel in handen. Er staat op dat het gevuld is met aardbei en kers en nul procent vet. Nou ja, wat er niet in zit hoef je er ook niet op te zetten, dunkt mij, maar als ik verder bij de ingredienten kijk zie ik de volgorde, eerst water, en slechts één procent aarbei en één procent kers.
Vreemd om dan zo groot op het pak aarbei en kers neer te zetten terwijl het meest water is. Waarom verklappen ze dat dan op de verpakking zelf? Omdat dat wettig verplicht is!
De wet beschermd ons, wij kunnen op de verpakking lezen wat er precies in zit, in volgorde ook nog eens.
En nu zijn er dus tegenwoordig politieke partijen die aan onze bescherming willen morrelen. Die zeggen dat er wel een QR code op de verpakking kan en dan kan je met je telefoon naar een website gaan waar de ingredienten dan op staan. (Dan hoeven ze niet speciaal voor Nederland Nederlands op de verpakking af te drukken)
Nou, hierom stem ik dus links, want links wil ons beschermen en rechts niet. Ze willen een wereld waarin we 24-7 aan onze schermen vastzitten.
Op een lijst van artiesten, in de oorlog vermoord, staat een naam waarvan ik nog nooit had gehoord, dus keek ik er met verwondering naar: Ben Ali Libi. Goochelaar.
Met een lach en een smoes en een goocheldoos en een alibi dat-ie zorgvuldig koos, scharrelde hij de kost bij elkaar: Ben Ali Libi, de goochelaar.
Toen vonden de vrienden van de Weduwe Rost dat Nederland nodig moest worden verlost van het wereldwijd joods-bolsjewistisch gevaar. Ze bedoelden natuurlijk die goochelaar.
Wie zo dikwijls een duif of een bloem had verstopt, kon zichzelf niet verstoppen, toen er hard werd geklopt. Er stond al een overvalwagen klaar voor Ben Ali Libi, de goochelaar.
In 't concentratiekamp heeft hij misschien zijn aardigste trucs nog wel eens laten zien met een lach en een smoes, een misleidend gebaar, Ben Ali Libi, de goochelaar.
En altijd als ik een schreeuwer zie met een alternatief voor de democratie, denk ik: jouw paradijs, hoeveel ruimte is daar voor Ben Ali Libi, de goochelaar.
Voor Ben Ali Libi, de kleine schlemiel, hij ruste in vrede, God hebbe zijn ziel.
Bovenstaand gedicht is geschreven door Willem Wilmink en in dat filmpje dat ik niet zelf gemaakt heb draagt Joost Prinsen het voor, en hij breekt op het eind. Hij is gestorven, net na de verkiezingen, hij heeft nog mee kunnen krijgen dat de PVV verslagen is. Waakzaam zijn, waakzaam blijven, en toch voltrekt alles zich weer steeds opnieuw.
Vandaag kwam daar nog de grootste jaarmarkt van de provincie Groningen bij, de Allerheiligenmarkt Adrillen, en een hobbymarkt in de Tramwerkplaats, kerststallen in de Marktpleinkerk, een feesttent op het Marktplein en veel muziek en veel drank.
Twee keer per jaar gaan in het uitgaansgebied van Winschoten de remmen los, hartje zomer tijdens de Nacht en op de eerste maandag van november. Ik doe niet mee, ik ben toeschouwer.
Op zondagavond is de kermis weer volop in beweging, en morgen ook weer.
Morgen is het Adrillen, ook wel Allerheiligenmarkt, de grootste jaarmarkt van de provincie vanaf drie uur live muziek in een tent op het Marktplein, aan de andere kant van de Marktpleinkerk, en in en rond de kroegen.
De kermis is weer volop gaande, en ook morgen en overmorgen weer.
Ik heb vanmiddag wat rondjes door de stad gelopen, de straatartiesten hadden net pauze toen ik langskwam, er is een nieuw restaurant en een andere zaak is verhuisd naar elders in de stad.
