Rust in vrede....
Niks vermoedend rondsurfend op internet, las ik afgelopen dinsdag het volgende bericht:
BRESCIA/DEN HAAG - Een vierkoppig Nederlands gezin is dinsdag om het leven gekomen door een verkeersongeluk op de Italiaanse snelweg A4 nabij Brescia. Volgens Italiaanse media gaat het om twee ouders en twee kinderen.
Hun auto zou tegen een stilstaande vrachtwagen zijn geknald, die op de vluchtstrook stond. Mogelijk was de chauffeur van de Nederlandse wagen in slaap gevallen of onwel geworden.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag kon dinsdagavond bevestigen dat er een Nederlands gezin in Italië is omgekomen, maar het kon geen details verstrekken.
(Bron: de Telegraaf)
Bah
zulke dingen zijn altijd vervelend..maar verder sta je hier niet langer bij stil.
Totdat die zelfde avond een goede vriendin online komt, lichtelijk overstuur..Ze kende deze mensen persoonlijk (woonde bij haar in de straat), en heeft jaren bij de omgekomen meisjes in de klas gezeten.
Plots word het bericht van even daar voor een stuk persoonlijker, en mijn vriendin begint te vertellen;
Meiden waar bij je jaren in de zelfde plaats woont, een tijd lang in de klas hebt gezeten, 4 jaar lang mee op school hebt gezeten, zijn er in 1 klap niet meer. Het is gewoon een raar gevoel dat zij er nu ineens niet meer zullen zijn. Dat je ze nooit meer tegenkomt als je ergens fiets, of in de supermarkt.
Al kijkend naar de foto van het ongeluk..
..vragen we ons af wat er die luttele seconden door die auto heeft moeten gaan..
Als je goed kijkt zie je dat de hele bovenkant vanaf de deurklinken als een sardienblikje van de auto is gescheurd, met desastreuze gevolgen..en eigenlijk willen we het antwoord op die vraag al niet meer weten..
Als mijn vriendin verder vertelt, neemt het verhaal een nog vervelendere wending..
Wat ze in de media niet vertellen, is dat het een gezin was van 3 personen. Vader, moeder en dochter. Dochter had geen broers of zussen, dus leek het ze leuk een vriendinnetje mee te nemen op vakantie..Het vierde slachtoffer in de auto was dus niet één van het gezin, maar een vriendinnetje van de dochter!
Het is dus niet één familie drama, maar plots is er nog een gezin compleet verstoord.
Terwijl haar ouders er van overtuigd zijn dat dochter gezellig en veilig met een vriendin mee op vakantie naar Italië is, speelt zich een paar duizend kilometers verder op een drama af.
Door onverantwoord gedrag van de de auto besturende vader, die té lang door gereden heeft, hierdoor oververmoeid is geraakt en vervolgens de macht over het stuur is verloren, heeft hij niet alleen zijn eigen gezin omgebracht, maar ook een ander gezin iets verschrikkelijks aangedaan!
Of je die vader er als hoofd verantwoordelijke en bestuurder van de auto verantwoordelijk voor kan stellen, ben ik nog niet over uit
het is in ieder geval maar goed dat hij niet de tijd heeft gehad te beseffen wat hij heeft aangericht! Toch blijft het een feit dat twee 16 jarige meisjes, veel te jong, buiten hun schuld om zijn komen te overlijden..
En naar aanleiding van deze gebeurtenis, heb ik een gedicht geschreven, uit medeleven met de nabestaanden, en ter nagedachtenis aan deze 2 meisjes..
Ruben
57 reacties
Dag Ruben, wat een lief en troostend gedicht. Om in al die ellende toch nog een betekenis te kunnen vinden. Ik was er even stil van. Karen
Wow daar ben ik stil van…
Een drama is het zeker. Gelukkig komt zoiets niet iedere dag voor 
Mooi gedicht!
Een verhaal om even stil bij te blijven te staan. Mooi gedicht Rene. Hopelijk enige troost voor de nabestaanden.
Jeetje … Ik ben hier even helemaal van onder de indruk. Wat een afschuwelijk verhaal. Ik had wel over dat ongeluk gehoord natuurlijk, maar zoals je zelf ook al zegt, verder niet langer over nagedacht. Er gebeuren met de regelmaat van de klok ernstige ongelukken.
Jouw verhaal lezende lopen de rillingen over mijn lijf en heb ik werkelijk te doen met dat gezin en de nabestaanden van het andere gezin. Ik breng dan ook mijn oprechte condoleances over .. Ik wens ze enorm veel sterkte met dit verlies.
Meer kunnen we helaas ook niet doen :S … Wees een goede vriend, Ruben, want die vriendin zal het ook nodig hebben.
Erg gevaarlijk wat je zegt over die vader. Wie zegt dat het door zijn fout zo’n drama is geworden. Enig idee hoeveel randdebielen er nog meer op de weg rijden of ben jij zo eentje die alleen maar veilig in z’n eigen kamertje zit en verder nooit buiten komt?
En verder, zou je niet denken dat het dak er door de brandweer is afgeknipt om de mensen uit de auto te halen?
Je hebt op een gevoelvolle wijze je ziel en zaligheid in dit log gelegd. Ik neem mijn pet voor je af!!!
Mooie log René! Het is inderdaad verschrikkelijk wat daar gebeurt is, en wie nou wat verkeerd heeft gedaan dat doet er helemaal niet toe het is al triest genoeg zo.
Nare berichtjes zijn dat. Onze dochters hebben ook wel van die aanbiedingen gekregen om mee te gaan met andere gezinnen naar (veel te) verre landen. Ik heb dat altijd afgehouden.
Dit is triest.En ik moet weer denken aan dat kind bij mijn kinderen op school die zijn schriften moest halen die hij vergeten was van de juf.Hij kwam onder een vrachtwagen.
dit soort dingen zijn altijd vreselijk
waar ik me wel aan stoor is gelijk die veroordeling over die vader…wie denk je wel dat je bent? wat weet jij ervan…of die werkelijk in slaap is gevallen valt nooit meer te bewijzen. Wie weet heeft er wel iets heel anders afgespeeld
Wel is het een feit dat hij de bestuurder en hoofdverantwoordlijke was! er is niks meer gemeld over andere oorzaken, dan alleen oververmoeidheid of onwel worden van de bestuurder..
Op zo’n lange reis is het het meest voor de hand liggend dat vader té lang heeft doorgereden..
Maar zoals ik zei was ik hier op moment van schrijven, en nu nog steeds niet, niet over uit…en dat staat er ook duidelijk in! Dit is mijn visie en en eerste reactie..of ik gelijk heb zullen we nooit weten..
Zeer triest dit, sterkte aan diegenen die dat heel erg nodig hebben nu.
@ Ruben:Dat het uberhaupt in je opkomt om dat erbij te plaatsen…
Uit ons gesprek kwam vooral veel boosheid van haar kant naar voren, hoe die vader zo onverantwoord kon zijn…en gezien die situatie stemde ik daar mee in..
Nu..een paar dagen later alles even heb laten bezinken, hebben jullie inderdaad gelijk dat het ongepast is iemand als schuldige aan te weizen..!
Dit neemt niet weg dat het wel een eerlijke uiting van mijn gedachtegang was, hoewel deze niet erg gepast is…
ongelukken zijn rare dingen. Ze rukken mensen uit het leven die daar nog lang niet klaar mee waren.
Mijn opa is verongelukt en de neiging om de 19-jarige knul die hem overhoop heeft gereden daarvoor verantwoordelijk te stellen was erg groot, maar uit later onderzoek bleek dat mijn opa plotseling wilde oversteken en de jongen geen kans had gehad om te remmen.
Een ongeluk is zelden ‘de schuld’ van een iemand, het is veel vaker een samenloop van omstandigheden…
Inderdaad een mooi gedicht en erg jammer, maar dit soort gebeurtenissen komen helaas voor 
(overigens niet alleen in zomervakanties…)
Ach.. ik ben er stil van en vooral ook als je iemand kent die, die meisjes ook kenden en zelfs mee in de straat woont. Ik laat het hier maar bij, maar toch wou ik zeggen dat het een mooi gedicht is!
Dit heeft niemand gewild. Ook de vader, ook al zat hij te lang achter het stuur, niet. Het blijft altijd triest om zoiets te horen en te lezen.
ik was ook even verschrikt over je reactie op de vader…die man kan wel een hartaanval hebben gehad of iets ergs….. gelukkig leg je dat in de comments beter uit…
Mooi gedichtje
Ik vind het altijd geweldig om op vakantie te gaan. Maar als we wegrijden denk ik altijd: “Ik hoop dat we ons huis weer terug zien…”
Dat had ik niet verwacht, dat smurfen kunnen dichten. Niet te veel bij stil staan, want daar krijg je hoofdpijn van.
‘t Is inderdaad heel erg. Mijn zusje is ook verongelukt en het is onbegrijpelijk als zoiets je overkomt.
lief van je dat je een gedicht schrijft voor de beide meisjes, en ook erg mooi
maar vergeet ook de ouders niet, ik denk niet dat de vader hiervoor gekozen heeft, en op deze manier sterven is altijd te vroeg !! niet alleen voor de 2 meisjes
Naast het trieste relaas vraag ik mij af: “Wie is Renesmurf en wie is Ruben Pol?”
Verwarrend. Tot wie richt ik mij als ik reageer?
Renésmurf is de hoofdlogger alhier, en Ruben is mijn gastlogger als ik op vakantie ben, en hij mag op zondagen vast wat oefenen.
Iedere zomer gebeuren er vreselijke dingen. Als ik ze op het nieuws zie dan probeer ik me altijd het verhaal achter het bericht voor te stellen. In de Yes stond laatst een bericht over een stel vrienden wat was betrokken geraakt bij een auto-ongeluk.
heel erg vreselijk… en tragisch… en geen een woord heeft maar een fractie van wat het met iemand doet, … de slachtoffers, .. de nabestaande… de pijn van verlies kennen we helaas allemaal.. en de onmacht hoort daarbij .. en alle andere emoties.. schrijven wat jevoelt, .. is nooit een zaak van recht of onrecht.. het is het proces van rouwen… mooi stuk ruben,.. heel mooi gedicht.. maar het neemt niet weg.. hoe vreselijk het is… en zal blijven….groet..
Triest verhaal.
Ieder jaar weer dit soort dingen.
Vakantie maakt meer kapot dan je lief is.
Waarom gaan mensen ook met auto’s zover weg.
Het is echt een drama maar je kunt nooit zeker weten wat hier is gebeurd. Het kan ook zijn dat de bestuurde van deze auto een hartstilstand heeft gekregen. Het lijkt me voor de familie die toch achterblijft heel hard om zonder meer vast te stellen dat het de vader is die schuld heeft aan dit ongeluk. Voor de ouders van de vader en de moerder als deze nog leven is het een drama waar ze nooit overheen komen. Het is voor iedereen die dit gezin en het vriendinnetje kende een groot verdriet. Zij zullen dus heel veel steun nodig hebben bij het verwerken van dit drama. Deze steun zullen ze nog jaren nodig hebben. Ik hoop dat dat ook gebeurd.
Fam. heel veel sterke en steun.
Wat vreselijk zeg ! Natuurlijk kunnen we in dit geval niet iemand echt de schuld geven. Al is diegene te lang doorgereden. Dom ? ja… maar hij zal nooit beseft hebben wat er zou kunnen gebeuren…anders had hij gestopt onderweg…De liefde voor je kinderen is zo groot, die zet je niet zomaar op het spel…
Het ongeluk heeft in de ochtend plaatsgevonden. Technisch onderzoek loopt nog. Italiaanse politie vermoed dat er iets onder de auto is gekomen dat de auto onbestuurbaar heeft gemaakt. De bestuurder heeft de macht over het stuur verloren en is tegen de vrachtwagen gebotst. De politie probeert dit met technisch onderzoek te bewijzen. Het ongeluk en de dodelijke afloop voor een compleet gezin en een vriendinnetje van de familie heeft in Bilthoven diepe indruk achtergelaten. Beide meiden waren net geslaagd voor de HAVO. Vandaag is het vriendinnetje begraven. Het was een zeer emotionele begrafenis. Zoiets is bijna niet onder woorden te brengen.
Mijn oprechte excuses, mocht familie, goede bekende, of andere mensen die close met deze mensen waren dit lezen!
Ruben
Ik hoop dat je er van geleerd hebt en in de toekomst iets beter nadenkt voor je iets doet. Het is namelijk erg hard
voor de familie om dit te lezen. Ook zei weten niet wat er precies gebeurd is en willen dit ook graag weten.
Ik ben diep geschokt en zwaar onder de indruk. Dat een leven zomaar in één keer weg kan zijn ?? Ik het ‘vriendinnetje’ nog als baby in mijn armen gehad. Ik kan niet begrijpen hoe oneerlijk het leven af en toe kan zijn. Ik wens de familie veel sterkte toe in deze zware tijden…
Vandaag kom ik er, na veel te lange tijd, achter wat er is gebeurd. Ik ben er kapot van. Nicolette kende ik ook, misschien was het geen vriendschap tussen ons die vreselijk diep ging en we kenden elkaar ook niet door en door….. maar toch kende ik haar. Deze gebeurtenis maakt een diepe indruk op me, eigenlijk weet ik niet wat ik ervan moet zeggen. Ookal ben ik wat laat: familie en vrienden, ontzettend veel sterkte toegewenst…
ik kwam via via op deze site terecht en kende beiden ook persoonlijk, zat bji zo op school en ging vorig jaar met dit gezin mee op vakantie. ik vind het gedicht echt heel mooi :) dankjewel
(ps, de vader reed niet, de moeder reed. aangezien velen het constant over de vader hadden)
De moeder reed dus en er was iets met de achtervelg (er zat een scheur in, door een scherp/hard voorwerp), waardoor de auto in de slip was geraakt. Ze reden zo’n 110 km/h en wilden waarschijnlijk naar de vluchtstrook. En nét op die plek stond er een vrachtwagen.
‘kKen beide meiden ook best wel goed (samen begonnen met de middelbaar, samen geslaagd) en ut waren beiden echt goede vriendinnen van me. De ouders van het ene meisje waren ook altijd super aardig en altijd zo gastvrij om me uit te nodigen.
Bedankt Ruben voor het mooie gedicht =)
Wat de oorzaak ook is, de vader zal het niet expres gedaan hebben.
Ongelukken zijn altijd vervelend, pas als het dichtbij komt doet het je wat, en dat is maar goed ook.