Ik heb deze bevrijdingsdag vrij genomen. Bevrijdingsdag is geen officiele vrije dag, ook niet om de vijf jaar, dat ligt aan onze CAO en de regering. Religieuze dagen worden belangrijker gevonden dan dat we bevrijd zijn.
Nu doet mijn werkgever niet zo moeilijk, iemand die vrij wil kan gerust wat van zijn vrije uren spenderen, geen probleem.
Bevrijdingsdag werd in Winschoten nooit zo gevierd, tot een aantal jaar geleden een groep mensen met het idee kwam om alhier ook een bevrijdingsfestival te organiseren. De eerste jaren deden ze dat in het Maintebos, de laatste twee jaar in en rond de Tramwerkplaats. Ik zie het liefst gewoon een podium op het Marktplein, maar wat ik vind kan ik net zo goed onder mijn schoenzolen en op mijn weblog schrijven.
De ochtendprogramering van het bevrijdingsfestival in Winschoten heb ik niks meegekregen, ik ben lekker thuis gebleven om in vrijheid naar de Arbeidsvitaminen te luisteren. Na het middageten heb ik een kijkje genomen bij en in de Tramwerkplaats.
Het was een drukte van belang, vooral ontzettend veel kinderen. Er was een ouderwetse draaimolen en iets met schommelende bootjes. En er was veel eten en drinken en een podium met muziek. Binnen waren workshops bezig.
Het zou de hele middag en avond nog doorgaan, maar zonder mij, ik had het op den duur wel weer gezien.
De Marktpleinkerk ging om zes uur open en van kwart over zes tot kwart voor zeven was daar harpmuziek en werden er gedichten voorgedragen, en ook kaarsen aangestoken. Toen ik binnenkwam kreeg ik een folder in handen gedrukt, zo kon ik de gedichten meelezen en wist ik hoe de harpiste heet en de nummers die ze speelde. Er zaten al best veel mensen maar er was nog plek genoeg, en er kwamen nog meer mensen bij.
Daarna naar het monument op de Venne alwaar een dominee een toespraak hield en er werden kransen gelegd. Iemand uit het publiek werd een beetje onwel en iemand van de techniek haalde er snel iemand van de EHBO bij, daardoor kreeg ik de uitleg van de dominee niet geheel mee.
De route was iets anders dan anders, we kwamen nu langs de Joodse begraafplaats waar davidsterren verbrand werden.
Daarna via de voormalige Synagoge naar het Canadees monument aan het Zuiderveen, alwaar de vlag werd gehesen en daarna tot halfstok werd gezakt. En de taptoe en de twee minuten stilte en weer kransen en bloemstukken en de toespraak van de burgemeester en het Wilhelmus en gedichten door kinderen. Er viel nog een heel licht regenbuitje en er waren ook Duitse burgemeesters en daarna weer met de stoet terug naar de Marktpleinkerk waar ik nog een beker koffie kreeg.
Er hebben ooit 22 Canadezen begraven gelegen aan het Zuiderveen, later zijn ze opgegraven en elders herbegraven en op die plek is nu jaarlijks de herdenking. Dat deden ze toentertijd op hemelvaartsdag, later werd 4 mei pas bedacht.
Winschoten is ook bevrijd door Polen en Belgen, die hebben elders in de stad hun monumenten. Daar zijn in de middag al bloemen gelegd.
Ik vind herdenken wel belangrijk, beseffen dat we in vrijheid leven. En het is een fijn idee dat dit overal in Nederland tegelijkertijd is. Nou ja, in het kader van de zondagsrust hebben enkele zeer gelovige plaatsen het gisteren al gedaan, en dat is ook weer zo fijn aan Nederland, dat kan ook allemaal.
In de gemeente Oldambt wordt op vier mei om acht uur in de avond op tien plekken herdacht.
Vroeger keek ik het altijd op televisie, en zag de stoet altijd voor het ouderlijk huis langskomen. En met mooi weer beluisterde ik de twee minuten stilte op de radio.
Een enkele keer was ik op hondencurus en was het om acht uur net onze beurt en bleef ik twee minuten zwijgend stil staan. En een keer was ik naar Nieuw Beera omdat een nichtje daar een gedichtje mocht voordragen. En ook ben een keer op de Dam in Amsterdam geweest.
En alhier in Winschoten loop ik mee sinds ik op mezelf woon. Vroeger dacht ik dat meelopen meer voor de mensen die iets persoonlijks te herdenken hadden. En ik heb helemaal niks persoonlijks te herdenken.
Toch ben ik stil en herdenk ik, ik heb mijn eigen gedachten en dat hoort zo. En het komt natuurlijk heel goed uit dat het geheel naast thuis begint en weer stopt plus dat het een stille tocht is dus ik hoef met niemand te praten.
Tegenwoordig is er een heel mooi fietspad door het Stadspark van Winschoten. Bij de ingang staat dit bord met zoveel tekst dat je moet stilstaan om het te kunnen lezen.
Even verderop staat het nog eens wat korter en krachtiger en vooral duidelijker.
En wie door wil fietsen kan doorfietsen, maar ook weer terug natuurlijk.
En als de rozen is bloei staan is het nog veel mooier natuurlijk.
Afgelopen koningsnacht en dag was er een muziekpodium op het Marktplein, maar afgelopen november was er de kermis, en die werd afgebroken en gevoerd en daar mocht ik naar kijken.
Vijf minuten, want er was steeds iets anders te zien.
Afgelopen vrijdagavond kwam Winschoten in het Jeugdjournaal. En het ging niet over Winschoten, maar over
AI-apps als ChatGPT zijn voor jou misschien heel normaal, maar voor je juf of meester is het vaak maar abracadabra. Het Jeugdjournaal belde tientallen scholen, deskundigen en organisaties. En ze zeggen allemaal dat leraren veel te weinig weten van AI. Ze snappen het niet, laat staan dat ze er les over kunnen geven. En daar maken deskundigen zich ernstig zorgen over.
En dan gaat het Jeugdjournaal een reportage maken op een basisschool en dan komen ze natuurlijk ook wel een keer naar Winschoten.
Ik heb zelf niks met AI-apps als ChatGPT en daar ook totaal geen interesse in.
Koningsdag is altijd wel een speciale dag omdat dat de enige dat is dat iedereen zonder vergunning zijn waren op straat te koop aan mag bieden. En dat doet men dan ook massaal.
In de ochtend hing er mist en kon ik vanuit mijn huiskamer de boel aanschouwen, na de middag werd het zonnig en nam ik plaats op mijn balkon. Wat heerlijk, wat een levendigheid, en wat veel mensen en wat veel rommel.
Pas als ik de eerste mensen zie opruimen en inpakken ga ik de deur uit, het is al na drieen. Hoewel de verleiding groot is om buiten meteen richting de HEMA te gaan sla ik toch linksaf het Marktplein op. Ik wil eerst door mijn eigen uitzicht wandelen, eens bekijken hoe alles er vanaf beneden uit ziet.
Ik koop niks. Achter op het Marktplein staat een opgeblazen stormbaan voor de kinderen die veelvuldig gebruikt wordt, er staan heel veel schoenen voor ook. Na een rondje om de kerk ga ik via de Kerkstraat over de Vissersdijk naar het Isrealplein, en daarvoor zie ik dat de Venne ook helemaal vol staat dus daar wandel ik eerst even langs.
Op het Isrealplein speelt ook muziek. Daarna bewandel ik de andere kant Venne en via een steeg schiet ik de Langestraat in. Ik zou via De Klinker kunnen gaan maar ga eerst langs het Stadhuis, en dan via de HEMA weer naar het Marktplein en ik doe nog een rondje. Her en der muziek, her en der spullen, sommige winkels dicht, andere wel open, en mooi weer en gezelligheid.
Daarna zit ik ineens toch weer op mijn balkon het zou nog tot negen uur muziekaal zijn.
