FRaai aan de muuR
Toen ik geboren werd woonde ik samen met mijn ouders en broer in een flat in Plan Zuid.
Na een jaar of twee kocht mijn vader een groot oud huis midden in de binnenstad.
Dat huis was zo groot, het was in tweeen gedeeld.
Er waren twee wooneenheden, een fatsoenlijke en een kleine.
We gingen daar wonen en de andere helft werd verhuurd.
Huurders kwamen en huurders gingen.
Ondertussen kreeg ik er en zusje bij en we hadden altijd kippen en een hond.
De jaren verstreken en ineens was het 1997.
We besloten om het huis helemaal te verbouwen en van de twee woningen weer één woning te maken.
De keuken werd vergroot, de zolder en schuur weer hereigd en een trap naar boven kon gesloopt worden.
(op zich vond ik dat wel jammer, ik had lekker twee trappen laten zitten)
En de voordeur in de steeg kon worden dichtgemetseld.
En mijn vader ging naar het gemeentehuis om een huisnummer op te heffen!
Dat oude huis is ooit eens gebouwd als één woning, later opgesplitst in twee woningen.
En pas toen is men aan staatnummering gaan doen!
Dat vind ik toch een interesant gegeven.
Hoe dan ook, ik schroefde het huisnummer van het huurgedeelte af en hing dat op mijn slaapkamer.
Het nummer van het hoofdhuis is 47 en werd altijd aangegeven met veel sierlijker getallen, maar dat hangt dus voor eeuwig daar waar het hoort.
Ik heb dit meegenomen van mijn ouderlijkhuisslaapkamer en hangt nu bij mij in de huiskamer.
Ik had ook voor een plek kunnen kiezen in een bijruimte, maar nee, ik vind het, ondanks het wat viezige uiterlijk, echt een plaatje met een verhaal.
tien reacties
Dat huisnummerbordje hangt daar mooi en is een mooie herinnering.
Wat ik me nu afvraag of de hele nummering nu aangepast is in de straat of nr. 45 gewoon verdwenen is..?
Wat een bijzonder verhaal zit er achter dit bordje, leuk dat je dat bewaard hebt, dat zou ik ook gedaan hebben.
Is toch een gedeelte van je roots. Het hoort echt bij jouw jeugd. Leuk dat je toch eigenlijk zo’n verzamelaar bent.
Love As Always
Di Mario
Wat een grappig verhaal!
Zo hebben wij de oude naamplaat, van de straat waar maatje geboren is, aan de schuur hangen!
Een prachtig verhaal René. Zowel m’n lief als ik hebben genoten van je relaas. Een huisnummer met heel veel achtergrondinformatie. Een beetje genoten op Bevrijdingsdag?
Groetjes Mara
Wij deden ooit iets vergelijkbaars, we kochten een benedenhuis mét het daarbij behorende dubbele bovenhuis.
dat verhuurd was .Toen de huurders na een paar jaar vertrokken maakten wij er één huis van en hadden toen lekker de ruimte met ons gezin van 4 personen .Het verdwenen huisnummer heb ik niet bewaard.
Mooi verhal en mooie herinnering, dat bordje moet je koesteren.