Neemt u lekker plaats op dit bankje in Winschoten Zuid, dan neem ik u vervolgens mee naar mijn afgelopen hemelvaartweekeinde in Amsterdam.
Alwaar ik me nog steeds in het Scheepvaartmuseum begaf en me daar toch een flink aantal schitterende plaatjes schoot, zegt hij bescheiden.
Een mooi schip, een mooi pand, een mooie dag, het leven is goed.
En daar ben ik al wel eens bovenop geweest, maar nog nooit in! Staat op de planning.
Ik heb iets met wc`s.
Achter het net, maar dan zonder Barend Servet!
Ik heb in dit vertek even op het bankje gezeten en gezellig gelachen. Er kwamen in die tijd een aantal hollanders binnen, en die lui is altijd lachen! Zo nauw, iedereen sprak zijn of haar oprechte verbazing uit, niemand uitgezonderd, allemaal bijzonder.
En ik kijk altijd liever van binnen naar buiten dan van buiten naar binnen, dit voelt veel minder als gluren.
Ik noem dit werkje: ZONDER WIND.
Kijkje naar boven, mast.
En dit is dan de trap naar toekomst, of naar het verleden. We zullen zien, we smufen voort!
En dan nu een korte sfeerimpressie van pasen 2013 te Winschoten, alwaar de Stichting Rijdend Motorsport Museum zijn demontratie gaf. Het duurde langer, er was veel meer te zien, dit is even een hap en een snap dat ik binnenkreeg.
En dit is dan even om een beeld te geven van de hedendaagse verkeerssituatie in Oost Groningen.
De VCP in de gemeenteraad van Oldambt zegt een betere oplossing te hebben voor de opstoppingen bij de Winschoter rotondes langs de A7 dan de gemeente.
De gemeente wil een honderden meters lange fiets- en voetgangersbrug over de A7 naar Blauwestad. Maar volgens de VCP doet dat niets tegen de drukte op de rotondes.
De VCP wil oostelijk bij de molenstad een brug over het Winschoterdiep, die de rondweg verbindt met de A7. Dat verkeer hoeft dan niet meer over de rotondes. En meer westelijk een 'hoogholtje' voor voetgangers en fietsers vanuit Blauwestad.
Ik had eerder nooit een idee en hoorde er van van iemand middels MSN. Iets met geen virussen, is het enige dat ik onthouden heb.
Later ontdekte en leerde ik wat meer over apple. En hoe meer ik er van las hoe meer het me tegenstaat.
Nou ja, dat dus.
Ik denk dat het is omdat de nieuwe vestigingen geopend worden met applaus en gejuich van de medewerkers als de eerste klanten binnenkomen. Ik vind dat eng.
En ik vind het eng dat applefans er van genieten als niet apple producten een storing hebben. Dus lachen om andermans leed en dan de eigen club als suprieur beschouwen. Het is een soort ons groepsgevoel. Ik vind applefans ook arrogant, het is al een religie en wie er niet in gelooft wordt niet als volwaardig gezien, of zo.
Nee, al met al stuit het me tegen de borst, dus in dit huis niks geen apple of i dingen.
Ik blijf natuurlijk niet steeds de route filmen van mijn ouderlijk naar mijn eigen huis, en andersom. Af en toe een klein omweggetje en soms zelfs een grote, tot het moment dat ik denk dat het wel voldoende is zo.
Ik wilde in elk geval nog eens in zijn geheel door de langste winkelstraat van Nederland fietsend filmen, en ik ben best wel tevreden over het resultaat:
In de winter zou ik eigenlijk liever fotograaf zijn dan schilder.
Oke, wie hier feliciteert heb ik buiten beeld kunnen houden! Hier is niks aan gesneden of zo, toen ik precies datgene op het schermpje zag wat ik hebben wil klikte ik.
Zoals u wellicht weet kijk ik elke dinsdagmiddag even hoe het er voor staat met de bouw van het nieuwe cultuurhuis De Klinker te Winschoten. En omdat het me vorige week niet lukte deze te publiceren laat ik nu deze zien.
Wat een rare zinnen fabriceer ik soms ook, ik sta soms van mezelf te kijken.
Evengoed, mijn werkgever plande juist op dinsdagmiddag een vergadering, en had ik dus de auto nodig, zodat ik wat voorruitbeelden laat zien.
En er komen ook twee supermarkten overigens.
En ik moest nog even kippenvoer halen dus ik kwam er toch langs.
En er zit ook een wazige foto bij, dit voor de mensen die zo snel scrollen dat dat geeneens opvalt.
Ik was met Quandy naar Drente en bezocht het zeer druk bezochte hunebed D27. Na een uurtje daar in de buurt rondhangen wachtend op een rustig moment filmde ik toch maar.
Druk en met klimmende kinderen, zoals het er helaas dus grotendeels uitziet. Daarna liep ik nog een rondje door drente, over een fietspad langs wat landerijen, waarna ik uitkwam in een schattig Drents dorpje van waar ik de weg volgde naar mijn auto.
En bij het Hunebed aangekomen zag ik net een groepje vertrekken, en de volgende mensen aarzelden wat verderop, dus ik ging snel nog een filmpje maken! Poging tot mensloze oudheid vastleggen.
Ik verkeer in de luxe positie dat ik het mooiste uitzicht op de mooiste toren heb, bij de tijdter dan bij de tijd kan niet! En regelmatig speelt het carrilion zijn melodietje en natuurlijk luidt de klok op zijn tijden.
En toch zit ik hier `sochtends te ontbijten en `savonds warm te eten.
Ik stel u voor aan de klok van mijn opa, die wel loopt, maar niet meer bij de tijd is. Er hangt een extra gewichtje aan tegen stilstand, en nu is hij sneller de klok rond dan hij zelf zal beseffen.
Deze klok hangt in de keuken op precies dezelfde plek als waar die hing toen ik dit appartement kocht. De muur is gesierpleisterd, het rekje er onder en kalender er naast heb ik er zelf bij gesmurfd.
De klok van de BLOKKER, gekocht toen ik hem daar ooit eens zag, hebben voor de heb.
En tenslotte nog even een blik werpen op opa`s klok, waar Atlas nog altijd de wereldbol draagt.
Oja, en de gordijnen zijn ook niet door mezelf uigezocht, wel goed bevonden.
