Dit jaar is wel het jaar van mijn autopech, of beter gezegt :pech met de auto.
Ik ben maar liefst negen keer, al dan niet lopend, naar een garage geweest.
1: Begin dit jaar vertrouwde ik mijn voorband niet, hij werd opgepompt.
2: Hij liep weer leeg moest vervangen worden, maar eerst besteld.
3: Nieuwe voorbanden.
4: de auto moest gekeurd worden, afkeurd en iets moest besteld worden.
5: Het bestelde werd vervangen en er werd nog iets urgents ondekt, toen zat ik zelfs een weekend zonder auto.
6: auto gereed.
Dus ik had voorlopig wel even genoeg van garagebezoekjes.
(ik had daar allemaal al logjes over, vandaar deze beknoptheid)
Tja, en toen deed ik het stomste wat ik ooit gedaan heb.
Na een wandeling plaatste ik Quandy achterin, ik reed achteruit: tegen een paaltje!
Wel godgloeiendeenzo, de schade viel mee.
Alleen het achterlichtklepje was kapot, het licht deed het nog.
7: De garage had niet zo`n achterlichklepje, dat moesten ze even bestellen.
8: Nu werd het geplaatst.
Goed, dat was allemaal weer dik in orde en ik reed op een gegeven moment door Amsterdam, en PATS, een steentje tegen mijn voorruit.
Zoals zo vaak, niks aan de hand.
Tot de volgende ochtend ontdekt werd dat er een heuse scheur in mijn voorruit zat!
De werkweek, op de snelweg, weer PATS, nu zag ik een heuse STER!
En na de werkdag was dat ook een scheur!
Hemeltjelief, zomaar opeens twee scheuren die steeds groter werden.
Ai,ai,ai, dat rijdt niet lekker.
Ik was blij dat het een tijdje niet regende, dan hoefden mijn ruitenwissers de ruit niet te tergen.
Tot overmaat van ramp wilde mijn zusje mijn naviagtieding lenen.
Dat was niet de ramp, maar dat de zuignap muurvast onder de scheur gezogen was wel!
Maar hij ging uiteindelijk los en mee naar Panje. ( Panje = Spanje, volgens Tessa (1))
Toen werd het tijd om de verzekering te bellen.
De dame vroeg me naar mijn polisnummer en toen pas wat er aan de hand was en verbond me door.
Ik moest toen even wachten voor ik een tweede dame aan de lijn kreeg.
De tweede dame wist wat er aan de hand was, zei dat het me niets koste en vroeg mijn postcode.
Zij verbond me ook weer door, met een autoruitspecialist alhier in Winschoten.
Ik had toen wel een hele slechte verbinding, door al dat doorverbinden, tewijl ik nu met iemand sprak die het dichtstbij was.
Ik maakte een afspraak.
Mijn navigatieding bracht me eerst bij de verkeerde, en de aanwezige aldaar wees me door naar de volgende verkeerde.
Maar daar wisten ze dan ook precies waar ik wezen moest.
Wat zijn er nog een hoop gargages die voorruiten vervangen zeg.
Nu heb ik dus toch nog een fout ontdekt in mijn navigatieding.
9: En ik heb een hele schone nieuwe voorruit!
Vanwege de voortschrijdende structuur vandaag de allermooiste youtbemuziekjes die er op staan.
Zo kom ik mijn tijd wel door.
Dit lied moet ieder mens wel aanspreken.
Of in ieder geval iedere weblogger.
Het gaat over het almaar doorzetten wat men moet in het leven, terugkijkend naar het verleden, levend in het heden, met zicht op de toekomst, dat ook gevuld moet worden.
En in het kader van Alles van Servet op het Net!~
En tenslotte een heuse speelfilm. (wat mijns inziens smaakt naar meer)
Oja, structuur op mijn log.
Dan zou ik dus nu wekelijks kunnen laten zien hoe de kuikens gegroeit zijn.
En hoe Quandy er op reageert, en wat voor schoeisel ik draag.
En ik had nog een heleboel filmpjes gemaakt op koninginnedag.
Met de bedoeling dat iemand daar een mooie reportage van ging maken.
Zodra dat af is zal ik het tonen, maar nu heb ik eerst even een korte ruwe impressie.
En voor de liefhebber, waaronder ikzelf, een heuse directe link naar de allereerste aflevering van Ronflonflon.
Dat wil zeggen, ik drukte een knopje in, de camera filmde.
Daarna drukte ik op mijn computer wat knoppen in en het staat online.
Ik heb zeven kippen.
Zes hennen en een haan.
Ze scharrelen wat rond en leggen zo nu en dan een ei.
Zo`n maand geleden werden er twee tegelijk broeds.
Dat wil zeggen dat ze op de eieren in het legnest blijven zitten.
(Terwijl ze normaal na het leggen (of zomaar even zitten) weer naar buiten gaan om te scharrelen.)
We gingen even op internet kijken of er in de omgeving ook bevruchte eieren te koop waren.
En na een paar dagen konden we ze halen.
Beide kippen kregen een nestje met allebei 8 eieren.
Helaas had een kip er na twee weken genoeg van en liet de eieren koud worden.
De andere kip zette wel door, en gisteren was er, na drie weken, flink gepiep te horen.
En vandaag maakte moeder kip haar eerste uitstapje met vier jonkies.
Kuiken nummer 5 is op sterven na dood, en de overige eieren waren onbevrucht.
Deze kuiken ligt onder een lamp en krijgt eten en drinken en we zien wel of die het redt. Update: helaas
Moeder kip is erg zuinig op de kleintjes, maar ze gaat er ook wel eens op staan.
Ik houdt u op de hoogte.
Omdat 3 voor 12 inmiddels alweer tien jaar bestaat hebben ze me toch wat leuks online gezet.
Behalve natuurlijk de cd die ik gisteren al liet zien (onder de streep mensen, daar stond ook nog wat!)
Gewoon er op klikken dan start het wel, het betreft korte stukjes en een compleet lied.
3VOOR12 is jarig en wie jarig is trakteert.
Maar liefst zeventien (!) artiesten en bands stuurden hun een exclusieve track voor een speciale MP3VOOR12.
Deze mp3’s zijn vanaf gisteren gratis te downloaden op 3VOOR12. <=== daar klikken dus.
Iets wat ik nooit oversla als ik een weekendje in Amsterdam ben is een bezoek aan het radioprogramma TROS MUZIEKCAFE.
Radio is zoveel leuker dan tv, je kan ten alle tijden naar binnen en buiten wandelen, en het is allemaal nog gratis ook.
En geen gedoe met netjes doen en stilzitten en camera`s.
Op tv werken ze netjes een lijstje af, op de radio gaat het allemaal veel gemoedelijker.
Dit radioprogramma is een der beste van ons land, met elke week vier optredende artiesten!
Op zaterdag 3 mei presenteerde Suzanne Klemann het Muziekcafé en kwamen optreden:
NICOLE ATKINS is een Amerikaanse singer-songwriter uit New Jersey. Ze maakt melodramatische muziek, die neigt naar de jaren 60. Ze toert momenteel over de hele wereld en doet ook Amsterdam aan.
Dit klonk geweldig!
LICHTE DICHTER speelt eigenzinnige luisterpop. Jesse van den Elsen schrijft bijzondere eigentijdse muziekwerken met harttreffende teksten. De liedjes op zijn debuut cd ‘Kruisvaarder’ klinken afzonderlijk als prachtige muziekwerken en vormen samen een verhaal over liefde, zin en rust.
Dit deed me sterk aan Spinvis denken.
DANNY VERA leerde op zijn 18e gitaar spelen, een aantal jaar later won hij de Grote Prijs en vorig jaar schreef hij het liedje ‘1000 Miles’ voor de film ‘Kapitein Rob en het Geheim van Professor Lupardi’. Nu heeft hij zijn derde album uitgebracht: ‘Ordinary Man’. Danny maakt ‘commerciële country’ muziek.
Danny heb ik daar al vaker gezien, dat lijkt me toeval, want heel optredend nederland komt langs.
Wat zijn optreden extra gaaf maakte was dat hij aan iedereen die daar zat een cd gaf!
NECO NOVELLAS komt oorspronkelijk uit Mozambique, maar studeert inmiddels aan het conservatorium in Amsterdam. Zijn album ‘New Dawn Ku Khatta’ bevat ‘hedendaagse’ pop, jazz, reggae en samba.
Als laatste deze negers, eentje kwam er nog aan tijdens het laatste nummer, pakte zijn gitaar nog uit maar werd al snel van het podium gehaald.
Beetje jammer, te laat komen, maar helaas.
Wat ik dan wel weer erg gaaf vind is dat ze er op de radio niks over zeiden, dus niemand heeft het gemerkt.
TROS Muziekcafe komt rechtsreeks vanuit Studio Plantage, naasr Artis, waar ze ook elke dag tv opnames en uitzendingen hebben van andere publieke omroepen.
Ik had een mooi plekje, met zicht op Suzanne.
Meestal presenteert Daniel Dekker dit programma, maar Suzanne doet het ook wel eens.
Nou ja, na 18 uur was de show klaar en wandelden we naar de nieuwmarkt, om eens te gaan chinees buffeteren.
Via de wallen terug naar de Dam, nog even wat interetten, terug trammen naar de camping.
En zondags weer huiswaards, om vervolgens tot na pinksteren er allemaal logjes over te maken.
