Dat wil zeggen, ik drukte een knopje in, de camera filmde.
Daarna drukte ik op mijn computer wat knoppen in en het staat online.
Ik heb zeven kippen.
Zes hennen en een haan.
Ze scharrelen wat rond en leggen zo nu en dan een ei.
Zo`n maand geleden werden er twee tegelijk broeds.
Dat wil zeggen dat ze op de eieren in het legnest blijven zitten.
(Terwijl ze normaal na het leggen (of zomaar even zitten) weer naar buiten gaan om te scharrelen.)
We gingen even op internet kijken of er in de omgeving ook bevruchte eieren te koop waren.
En na een paar dagen konden we ze halen.
Beide kippen kregen een nestje met allebei 8 eieren.
Helaas had een kip er na twee weken genoeg van en liet de eieren koud worden.
De andere kip zette wel door, en gisteren was er, na drie weken, flink gepiep te horen.
En vandaag maakte moeder kip haar eerste uitstapje met vier jonkies.
Kuiken nummer 5 is op sterven na dood, en de overige eieren waren onbevrucht.
Deze kuiken ligt onder een lamp en krijgt eten en drinken en we zien wel of die het redt. Update: helaas
Moeder kip is erg zuinig op de kleintjes, maar ze gaat er ook wel eens op staan.
Ik houdt u op de hoogte.
Omdat 3 voor 12 inmiddels alweer tien jaar bestaat hebben ze me toch wat leuks online gezet.
Behalve natuurlijk de cd die ik gisteren al liet zien (onder de streep mensen, daar stond ook nog wat!)
Gewoon er op klikken dan start het wel, het betreft korte stukjes en een compleet lied.
3VOOR12 is jarig en wie jarig is trakteert.
Maar liefst zeventien (!) artiesten en bands stuurden hun een exclusieve track voor een speciale MP3VOOR12.
Deze mp3’s zijn vanaf gisteren gratis te downloaden op 3VOOR12. <=== daar klikken dus.
Iets wat ik nooit oversla als ik een weekendje in Amsterdam ben is een bezoek aan het radioprogramma TROS MUZIEKCAFE.
Radio is zoveel leuker dan tv, je kan ten alle tijden naar binnen en buiten wandelen, en het is allemaal nog gratis ook.
En geen gedoe met netjes doen en stilzitten en camera`s.
Op tv werken ze netjes een lijstje af, op de radio gaat het allemaal veel gemoedelijker.
Dit radioprogramma is een der beste van ons land, met elke week vier optredende artiesten!
Op zaterdag 3 mei presenteerde Suzanne Klemann het Muziekcafé en kwamen optreden:
NICOLE ATKINS is een Amerikaanse singer-songwriter uit New Jersey. Ze maakt melodramatische muziek, die neigt naar de jaren 60. Ze toert momenteel over de hele wereld en doet ook Amsterdam aan.
Dit klonk geweldig!
LICHTE DICHTER speelt eigenzinnige luisterpop. Jesse van den Elsen schrijft bijzondere eigentijdse muziekwerken met harttreffende teksten. De liedjes op zijn debuut cd ‘Kruisvaarder’ klinken afzonderlijk als prachtige muziekwerken en vormen samen een verhaal over liefde, zin en rust.
Dit deed me sterk aan Spinvis denken.
DANNY VERA leerde op zijn 18e gitaar spelen, een aantal jaar later won hij de Grote Prijs en vorig jaar schreef hij het liedje ‘1000 Miles’ voor de film ‘Kapitein Rob en het Geheim van Professor Lupardi’. Nu heeft hij zijn derde album uitgebracht: ‘Ordinary Man’. Danny maakt ‘commerciële country’ muziek.
Danny heb ik daar al vaker gezien, dat lijkt me toeval, want heel optredend nederland komt langs.
Wat zijn optreden extra gaaf maakte was dat hij aan iedereen die daar zat een cd gaf!
NECO NOVELLAS komt oorspronkelijk uit Mozambique, maar studeert inmiddels aan het conservatorium in Amsterdam. Zijn album ‘New Dawn Ku Khatta’ bevat ‘hedendaagse’ pop, jazz, reggae en samba.
Als laatste deze negers, eentje kwam er nog aan tijdens het laatste nummer, pakte zijn gitaar nog uit maar werd al snel van het podium gehaald.
Beetje jammer, te laat komen, maar helaas.
Wat ik dan wel weer erg gaaf vind is dat ze er op de radio niks over zeiden, dus niemand heeft het gemerkt.
TROS Muziekcafe komt rechtsreeks vanuit Studio Plantage, naasr Artis, waar ze ook elke dag tv opnames en uitzendingen hebben van andere publieke omroepen.
Ik had een mooi plekje, met zicht op Suzanne.
Meestal presenteert Daniel Dekker dit programma, maar Suzanne doet het ook wel eens.
Nou ja, na 18 uur was de show klaar en wandelden we naar de nieuwmarkt, om eens te gaan chinees buffeteren.
Via de wallen terug naar de Dam, nog even wat interetten, terug trammen naar de camping.
En zondags weer huiswaards, om vervolgens tot na pinksteren er allemaal logjes over te maken.
Ik ging eens wat informatie winnen toen ik een bord zag staan voor zo`n toeristenpost.
De dame achter de balie ging meteen bellen of er nog een rit was, dat bleek niet het geval.
Dat bleek ook in de folder te staan, kennelijk belde de dame graag.
Ik kon nu meteen een kaartje kopen, maar dat kon ook wel in de bus.
Tja, dan doen we dat wel in de bus.
We konden nog wel met een rondvaart mee, vertelde de dame, maar ja, wanneer en of ik dat doe bepaal ik zelf natuurlijk wel.
Maar goed, de folder was binnen en we wisten waar we in moesten stappen.
Die zaterdag zou een bus vertrekken aan het Rokin.
Dus we gingen de bus in, maar konden geen kaartje kopen, daarvoor moesten we aan de overkant zijn!
Daar sloten we aan in de rij, maar we kregen voorrang, de bus had even gebeld.
De busrit was wel leuk, het dak was open en we kregen allemaal oordopjes en luisterden naar datgene wat ons verteld werd.
De oordopjes mochten we houden, dat is dan mijn souvenier van dit jaar.
Op een gegeven moment stopte de bus bij een diamantfabriek, daar moesten we uitstappen.
We kregen een rondleiding in het engels, wat slecht verstaanbaar was (en ook niet bijster interesant)
Een aziatische kakmadam liet ons diamantjes zien en ze tekende op een papier allemaal berekeningen en zagen zelf eens diamant van 100.000 euro!
Alsof ik onder de indruk moet zijn van de waarde van zo`n steentje, het is maar wat een gek er voor geeft.
Het duurde me te lang en ik ging naar buiten, in een ander gebouwtje was gratis koffie!
Daarna mochten we weer de bus in, en de tocht zette zich voort.
Amsterdam is een mooie stad, en deze busrit was ook erg mooi.
Daarna liep het tegen 16 uur en stapten we op de tram, naar de plantage, daarover later meer.
Hier dan het uitzicht dat ik had, op een bepaald moment.
Dankzij de uitleg in de bus weet ik nu pas dat dat het overblijfsel is van een verdedinginspoort.
Mensen aan het werk mogen zien, dat is altijd interesant natuurlijk.
Toen het diamantensjowen saai werd nam ik maar een kiekje uit en van het raam.
Dit is de zaal.
En de schitterend hangende lampen aan het plafond.
Links, die rooie, dat is hem!
Wachtend voor het stoplicht zag ik de spiegeling!
En ook dit is een stukje Amsterdam.
Ik nam een softijsje, maar kon het niet laten even een foto te nemen van de vele soorten schepijs.
In verband met, zie titel, ook al in Amsterdam, nu mijn verlate logje over een dag in Amsterdam.
Ruigoord hadden we in twee uurtjes wel gezien, en de dag was nog niet om.
Dus we gingen voort.
We gingen eens kijken in Halfweg, en pikten Osdorp ook nog mee, en nog meer plaatsjes daar in de buurt.
Mijn vader heeft daar in zijn jeugd een tijd gewoond.
Daarna gingen we naar de camping, even koffie drinken en de tram nemen naar het Leidseplein.
We zagen op een ander pleintje nog mensen schaken, buiten op een groot bord.
Wat vliegt de tijd toch, het is alweer een week geleden dat ik Ruigoord bezocht.
Ruigoord heeft een eigen site, zie HIER, en wat Ruigoord precies is staat goed uitgesmurfd op Wikipedia.
Ik had er al eens wat over gehoord, en gezien, en het hoort bij Amsterdam, dus wilde ik het zeker eens een keer door heen wandelen.
Een paar jaar geleden was het Pampus, vorig jaar de Bijlmer en dit keer dus Ruigoord.
Mijn navigatieding kon geen Ruigoord vinden, wel een laantje in de buurt, dus daar gingen we dan maar naar toe.
Maar nergens stond het aangeven op een bordje, maar een postbode bracht uitkomst.
"ja, dan moet u zorgen dat u op die weg komt, en dan ziet u links een kerkje, daar is het.
Er staan een paar huisjes, het is een heel klein gehuchtje"
En dat klopte, Ruioord doet sterk denken aan het Groningse Ganzendijk.
Het bestaat uit een straat met voormalige slecht onderhouden huurwoningen, met wat zijlaantjes.
Een verschil is dat hier wel een kerk staat, in kleine Groniger dorpen wil dat nog wel eens ontbreken.
En een ander verschil is dat Ganzendijk midden in de polder ligt, en Ruigoord aan de rand van een industriegebied.
De bewoners zijn vriendelijk, ze groeten.
Ze onderhouden hun huizen zeer slecht (zeer ernstige, niet meer te schilderen houtrot) , en alle tuinen zijn natuurtuinen (onkruid tiert welig)
Kunstenaars, temidden van de industrie.
Er was helemaal niks te beleven toen ik er was, maar ik ben toch heel blij dat ik het eens gezien heb.
Bij het binnengaan komt u dit bordje tegen, dan volgt er een straat met een bocht, en dat loopt dood.
Er zit dus wel verf op de stenen, rond de deuren, maar de deuren zelf kunnen wel een likje gebruiken.
De ramen zijn niet meer te redden, en de dakgoot is ook lek.
Het kerkje, gezien door een kunstwerk, kunstwerken zijn ruim aanwezig.
Er komt daar elke minuut een landend vliegtuig voorbij.
Dit is een soort iglo, gebouwt van cement en lege flessen, van glas, met op de achtergrond de achterkant van de kerk.
De kerk is merkwaardig, want een davidster is niet normaal, en binnenin zat geen bankje meer, wel een heuse bar!
De lantaarnpalen zijn wel erg mooi, en de tuinen zijn onderhoudsarm.
Op de zijgevels, en her en der in de tuintjes, stonden borden met gedichten en spreuken.
De plaatselijke caravan.
En ik heb nog veel meer foto`s gemaakt, maar ik laat het voorlopig hier even bij.
