ZONDAG DE 14E
Vandaag zijn we naar RETRETTI gereden, alwaar een kunsthal is, en wel een hele bijzondere.
De kunstwerken bevinden zich in een 25 meter diepe grot, het is er lekker warm, schoon en droog.
De kunstwerken spelen met licht en sommige ook met water, in een soor bioscoop zagen we nog een vier seisoenenfilm.
Buiten de grot waren nog een aantal hallen met prachtige schilderijen en ook wat geblubber.
Bij de koffiehoek/restaurant stond een pc, ik probeerde hem even (want er stond niemand bij) en ik kon zo even internet op.
Kijk maar even hier
Nadien gingen we het merengebied eens verkennen en we maakten een korte wandeling.
In dit gebied is meer meer dan land, best boeiend.
We waren toch in de buurt dus we zochten de Russische grens eens op, maar we kwamen niet zo dichtbij als ooit in Noorwegen.
Ruim drie kilometer voor de grenspalen staan verbodsborden die verbieden om verder te gaan, jammer.
Nou, zo zien de foto`s uit dat kunstmuseum er dus allemaal uit.
De betegeling op de wc bewijst dat het in een grot is.
Ik had sterk de drang om tegen de muur te pissen.
Niet verder, u mag Rusland niet zien.
En die borden mist niemand, ze staan om de twee meter.
De natuur er achter heeft nooit last van mensen.
Het gaat om de uitkijktoren, hoewel mijn binnenspiegel er ook wel mag zijn natuurlijk.
Ach ja, geen visum dus maar niet verder.
Spiegelend meertje.
Deze hond keek me de hele tijd aan," jou knip ik er op" dacht ik, en aldus geschiedde.
Volgende week komt Kiras weer, maar eerst de vakantie even afmaken.
ZATERDAG 13 AUGUSTUS 2005
Een prachtige dag, bijna helemaal droog. (het kan dus toch)
Vooraleerst echter kasteel/burcht OLAVINLINNA bezichtigd.
Met dat bouwwerk is begonnen in 1400 nog wat, en in de 18e eeuw zijn er nog stukken bij en aangebouwd.
Het is van de Finnen geweest, en ook van de Russen, en ieder bouwde zijn steentje bij.
Wat jammer was dat we er alleen doormochten met een gids.
We kozen maar voor de engelse taal.
Zo n tolk vertelt altijd veel te veel, en verhalen over de spook hoef ik niet te horen.
Als zo`n spook wil dat ik van zijn bestaan afweet dient ie zich wel aan.
Wat ook jammer was was dat ze ,om het te behouden, moderne stukken omheen gebouwd hebben.
Ik vind dat dat in oude steil moet, of er niets aan doen, maar daar denken de mensen die er over gaan dus anders over.|
Nog jammerder was dat er een operapodium met een lelijk dat in het midden zit.
Na afloop gingen we ergens even zitten en kwam de Duise groep voorbij.
De Duitstalige gids vertelde veel minder dan datgene wat wij gehoord hebben.
En dat vind ik dan weer grappig.
Al met al was het zeker wel de moeite waard.
Daarna nog een boottocht van een uur gemaakt over de meren rondom, en dat was prachtig.
Aan boord nog een pannenkoek met jam gehad, best lekker.
Dit is hem dus.
Het kasteel is altijd in de verbouwing geweest, en dat begon al in 1400, niet zo heel oud dus.
Er is dus duidelijk te zien dat het op een rots gebouwd is.
Toen dit kasteel in de handen van Rusland was bouwden ze er een stukje bovenop.
Dit zal wel een antivogelrooster zijn of zo.
Dat lelijke tussendak is voor een operapodium.
Ook lelijke dingen mogen getoont worden.
Sommige dames weten niet waar heren in moeten plassen.
Hierin dus.
En dat ben ik weer!
Morgen weer meer, de vakantie was nog niet ten einde!
11 augustus wat begon als een novemberdag.
motregen, regen en vrij veel wind, nu besef ik wederom hoe belangrijk mooi weer eigenlijk is.
Regen verpest veel, maar niet alles.
Toen het even droog werd begonnen we de voortent af te breken en in te pakken.
En toen op naar SAVONLINNA, camping VUOHIMAKI.
Een mooie ruime camping met veel bos en aan één van de vele meertjes.
Dit is de mooiste camping ter wereld, en ik denk ook niet dat ik ooit nog eens zoiets tegen kom.
op 12 augustus was het tussen de buien door prima weer.
Maar ja, kutbuien, bah.
Even in de stad SAVONLINNA rondgekoekeloerd.
De stad zelf is niet zo heel mooi, de ligging wel.
Het ligt namelijk gedeeltelijk op wat eilanden, en tussen allerlei meren in.
Nadeel daarvan is dat al het verkeer, en dat is nogal wat, over de hoofdweg moet.
De markt was wat kaal, het botenmuseum had maar vier boten en voor een rondvaart was het geen geschikt weer.
Het best bewaarde kasteel van Scandinavie ziet er aan de buitenkant veelbelovend uit.
Tegen de avond de camping wat verkend en een lange wandeling gemaakt door de bossen eromheen.
Lees verder
dag nummer zoveel, 10 augustus 2005.
Motregen, winderig. bah.
Vandaag een openlucht museum bezocht op het seurasaari- eiland dat met een brug aan het land is verbonden.
Om daar te komen eerst met de metro naar het busstation en vanaf daar met bus 24 verder.
Wel even de juiste opstapplaats gevraagd aan een busschauffeur, want aangeven of helpdesken kennen ze daar niet.
Het openluchtmuseum was best mooi, en waarschijnlijk vanwege het weer vrij rustig.
Er waren allerlei huizen, boerderijen en saunas te zien die door de eeuwen heen elders in Finland hebben gestaan.
In vrijwel elk gebouwtje was wel iemand in klederdracht, vast om te kijken of men nergens aankomt.
Het leukste vond ik nog wel de enorm tamme en schooierige eekhoorntjes die soms bij mijn broek opklommen.
Ook de vogels aldaar waren nogal tam, bijzonder en leuk.
Er was wel een verkooppunt voor schooidiervoedsel, maar toen we wat wilden kopen was het gesloten.
Ook in het restaurant waren wij de enigste klanten, lekker rustig, en de serveerster vertaalde de kaart even voor ons.
Wat ik genomen heb weet ik niet meer, maar het smaakte uitstekend.
Toen het winderige eiland weer verlaten en met de bus terug het centrum in.
En daar even een enorm winkelcomplex in, FORUM heette dat, en er was inderdaad geen doorkomen aan.
Druk, druk, druk, drie roltrappen op, je heel hoog wanen, en dan aan de achterkant is plost weer een straat.
Een merkwaardige gewaarwording voor een Nederlander. (die je trouwens OVERAL, ECHT OVERAL tegenkomt)
Voorts het centraal station even bekeken, alweer zo druk, en toen de grond weer in, metro, drukte dus.
Tot zover Helsinki, nu maar op zoek naar datgene waar Finland zo bekend om is, het merengebied.
Veel eekhoorntjes daar, maar ze zaten niet stil.
Zulke knusse huisjes zagen we daar.
En een eekhoorn, net buiten beeld.
Deze was net niet vlug genoeg, hebbes!
Er staan wel honderd bouwwerkjes, ik laat een aantal zien om even een indrukje te krijgen.
Zo donker was het binnen toenderijd.
Weer een vlugge eekhoorn.
Leuk plafond, geschilderd!
Toren en boombast, en zo was er veel meer.
En dit is knabbel, of babbel, of andersinds.
Ondanks de regen was het best een aardig dagje.
DINSDAG 9 AUGUSTUS 2005, DE DAG DAT IK 31 WERD.
Vroeg opgestaan want de catamaran vertrok om 8 uur, en we moesten eerst nog met de metro en een stukje lopen.
De eerste ergenis zou ik die dag vier keer beleven, de paspoortcontrole.
Voor je EU-land Finland uit mag moeten ze even je pas inzien, en na de overtocht bij binnekomst van EU-land Estland nog een keer, de terugreis net zo.
Bah, allemaal lui die geen nuttig werk doen, en dat in één europa.
De eerste indruk van Estand was een rommelig geheel, geen idee welke kant we uitmoesten.
Dat is natuurlijk ook iets wat men zelf bepaald, dus maar richting een kerktoren.
AL snel kwamen we in het middeleeuwse centrum van TALLINN.
Dat is werkelijk prachtig opgeknapt en hersteld, en nog zijn ze her en der bezig.
Wat opviel was dat er enorme drommen toeristen liepen, ik waande me even in Valkenburg of Volendam.
Vanwege mijn verjaardag maar ergens een kopje koffie en iets wat leek op een taart besteld.
We kregen de koffie geserveerd met een houten lepeltje en een zakje suiker.
De serveerster vroeg of we ook melk wilden en kwam er even later aan met een groot pak melk.
Het was wat commercieel daar, compleet met een rondrittreintje of zo`n bakfietsding.
Het eten was daar ook op toersiten toegespitst, en er was zelfs voldoende.
Alleen duurde alles wel erg lang, er zat geen schot in.
En er werden overigens veel folders uitgedeeld, en men liep rond met verkoopbare t-shirts.
Beetje opdringerig, irritant.
Dus op een gegeven moment maar even een andere wijk opgezocht.
Via een tunnel kwamen we op een loeigrote markt terrecht, waar je van alles kon kopen.
Duizenden kraampjes propvol met van alles, waaronder verrotte bloemkolen.
En het stonk wat in de straten.
Verderop zagen we hoe het gewone leven van de mensen zich daar voltrok.
Het verkeer raast door elkaar, oude trams rijden rond, en de bestrating is bar en boos.
Het was net als in een film.
De meeste mensen waren best modern gekleed, vooral de jeugd, maar er liepen ook nog mensen in oude lompen rond.
En veel oude wijfen schooiden om geld.
Toen we dachten dat we verdwaald waren vonden we het oude centrum weer.
Op de kaart stond een park, maar nergens stond een bordje met de parknaam, maar we bleken goed te zitten.
Vandaag hadden we een echt vakantiegevoel, want hier doen ze gelukkig niet mee aan de Euro.
Later die dag namen we dezelfde catamaran terug naar FINLAND.
Nadat het de hele dag prachtig weer is geweest begon op het moment van varen een ware zeestorm.
Waar ze sochtends nog centjes verdienden met de winkel en de vele gokkasten was het nu bekleding redden door middel van het uitdelen van ontelbare hoeveelheden kotszakjes.
Ik werd zelf niet misselijk, maar gelukkig sommige rijke stinkerds in de eerste klas wel!!
In Estland moeten mensen dansend oversteken.
Ook daar weer fietsers tussen de voetgangers.
Kleurige gebouwen.
Met kleurige torentjes.
"
AAaaaaaaaarghhh, NEE, Niet ook hier!!!! This is toch not ook al America?
Mijn verjaardagstaartje en een gedeelte van een Estlandse stoel.
De Russen hadden Estland lang bezet gehouden, met grof geweld ingenomen.
En ook dat mag nimmer vergeten worden.
Ach, er mag zoveel niet.
Dit ben ik, jarig en wel!
Ik heb nog veel meer foto`s geknipt in Estland, maar dat komt later allemaal nog wel een keer.
DAG 9:8-8
Vandaag was de laatste dag dat ik 30 was en daarom zal het wel wat regenachtig geweest zijn.
We hadden woeste plannen voor morgen dus maakten er een relaxste dag van.
Morgen een dagje estland, even de zee oversteken en koekeloeren maar.
Ik toog naar een internetcafe <==aanklikbaar) en maakte savonds een vrij fikse boswandeling.
In de tram, er stappen steeds mensen in en uit.
Verlaten metrogang diep in de middag.
Vlaggen voor de camping, en een houten gebouw, tiperend voor Scandinavie.
Mijn poepbroek weer schoon.
Op de roltrap naar bovengronds.
Een scheve kade.
Zicht vanaf zee op de skyline van Helsinki.
Tipisch Fins, een piepklein eilandje vol met bomen.
Nog een stuk muur van de vesting waar ik op 7 augustus was.
Door een doorkijkje.
De al reeds eerder geplaatste foto`s vindt u trouwens
hier
DAG ACHT, wederom zondag, en deze dag deed zijn naam eer aan.
Deze dag bezochten we de Suomenlinna eilanden.
Vier eilanden met elkaar verbonden door wat bruggen, ze liggen een kwartier varen van de kust.
Op de eilanden bevinden zich enorme militarie vestingwerken uit een ver verleden.
Vol met geheime gangen en ophogingen, al met al een heel geklauter.
Er zijn dingen die resten uit 1748, toen behoorde Finland tot Zweden, maar er is later wat bijgebouwd door de russen.
We hebben heel veel gelopen en heel veel gezien.
Onder andere een duikboot, ook van binnen.
We mochten daar even in kijken voor vier euro, en je zag dan pas dat je niet eens naar boven mocht.
En natuurlijk was er ook nog natuur.
Dit bootje vaart gratis de hele dag heen en weer.
Russisch roze.
Een foto van een foto en een stukje muur.
Verdedigingswerken.
Men kan via bruggen van het ene naar het andere eiland.
De duikboot, ook van binnen te bezichtigen.
Dat staat hier beter dan op de zeebodem.
Uitzicht van een terrasje waar we drie koppen koffie en drie koeken namen voor tien euro.
De kannonen, buiten dienst.
En tot slot nog een stuk muur.
En er is meer, de vakantie ging voort.
DAG 7 Alweer: korte broekenweer
Het metrostation bevindt zich vlakbij de camping, even de weg oversteken en je bent er.
De kaartautomaat was nog even een gepuzzel, maar ook dat kwam wel weer goed.
We stapten midden in het centrum uit om eerst even een fatsoenlijke kaart en wat folders te halen bij de toeristeninformatie.
Onderweg zagen we in een parkje nog een dans en muziekoptreden.
Helsinki is een mooie stad, gezellig en druk.
We aten wat lokaal voedsel en bewandelden een eilandje rond.
Daarna nog een joekel van een kerk/ katedraal gezien.
en we besloten de dag met een toerisentramrit van een uur, zo zie je de hele stad en je kan er bij zitten.
Na wat broodjes hamburger met patat met de metro weer naar de camping.
savonds de meegekregen folders bestudeerd en de aankomende dagen volgepland.
Dit paaltje koos ik uit om vast te leggen.
Deze kerk wordt opgeknapt.
En hier wilde een vogel graag op de foto.
Ik moest een enorme lange trap opklauteren als ik naar boven wilde.
En dan is dit het uitzicht.
Er is overal bezuinigd op regenpijpen, hier een voorbeeld.
Mooi afgewerkt allemaal, vroeger was hier wel geld voor.
Pilaren vind je niet alleen in Rome.
Fotograferen verboden, dan zal het plaatsen van deze foto ook wel niet mogen.
Nogmaals die dom, nu zonder afleidende vogel.
Er was wel meer, maar dat komt nog wel een keer.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7433-7440 van 8523 |
Volgende Pagina »
