Ik ben dan zo iemand die alleen Nederland drie kijkt, en dat bevalt me prima.
Laatst ging ik eens even rondzappen om te koekeloeren wat er allemaal achter de nummertjes schuilgaat.
De conclusie:
Nederland 1, 2 en 3 bestaan nog steeds.
RTL 4 heet nu RTL 41 of zo, gezien hun logo.
RTL 5 is RTL 51, en NET 5 is er ook nog.
RTL 6 heb ik niet kunnen vinden, maar merkwaardig genoeg is er wel opeens een RTL 7, of 71.
SBS 6 was er ook nog.
Volgens mij is Yorin weer terugveranderd in Veronica.
En er was wat nieuws, TALPA, dat is met een hoop bombarie begonnen, maar het kon me niet echt boeien.
Commerciele tv vind ik oninteresant omdat ze mij oninteresant vinden.
Het gaat hun alleen maar om de kijkcijfers om de reclamezendtijd te verkopen.
Maar goed, niet iedereen is zoals ik, andere mensen kijken er wel naar, gewoon omdat ze dat leuk vinden, en dat mag.
Wat ik me nou afvraag:
Is dat Talpa nou wat?
Voegt het nou daadwerkelijk iets toe?
Hadden we niet al genoeg zenders?
KLIK HIER OM TE LUISTEREN naar KLOOTZAK, door Jacques Plafond, uit 1989
Hij had een vlotte babbel en altijd wat te doen.
En er was altijd wel een snabbel dus hij zat nooit zonder poen.
Hij werd verlieft op een heel mooi meisje, echt dat je zegt:"zozo"
Ze gingen wonen in een klein paleisje, niet veel groter dan het lits jumeaux
waarin ze duizendeneennachten bedreven, en toen was het ineens uit met de pret.
Want dat had hij haar nooit gegeven: Liefde die verder gaat dan het bed!
O, wat een spijt, o,wat een spijt.
Waarom zag hij veel te laat dat liefde zonder genegenheid
als een roos verwelkt en als een schip vergaat.
O, wat een spijt, o,wat een spijt
En wat een narigheid, hij is haar kwijt, hij is haar kwijt.
Omdat liefde niet gedijd, zonder genegenheid.
Hij was een snelle jongen, en zij zijn mooie meid.
Dat was niet alleen een voldongen, maar ook een onweerlegbaar feit.
Hij bedolf haar met geschenken, hij schepte met haar op.
Maar hij kon alleen maar aaan vandattum denken,o, wat hield hij toch van zijn levende pop.
En hij zag niet dat er iets in haar brak,speelde verder met zijn hamertje tik.
Hij was een echte klootzak, en die klootzak, dat was ik.
Maar ik heb zo`n spijt, hij heeft zo`n spijt.
Waarom zag ik veel te laat dat liefde zonder genegenheid
als een roos verwelkt, als een schip vergaat.
Ik heb zo`n spijt, hij heeft zo`n spijt.
o, wat een narigheid, ik ben je kwijt, hij is haar kwijt.
Je hebt je van mij bevrijd, je moest eens weten hoe ik lijd.
Ik heb zo`n spijt, hij heeft zo`n spijt.
Waarom zag ik veel te laat dat liefde zonder genegenheid
als een roos verwelkt, als een schip vergaat.
Ik heb zo`n spijt, hij heeft zo`n spijt.
O, wat een narigheid, ik ben haar kwijt, hij is haar kwijt,
Omdat liefde niet gedijd zonder genegenheid.
Hij is haar kwijt omdat liefde niet gedijd zonder genegenheid.
Het spijt me zo.
Snif.
ik ben zeer geintereseert in uw mening over dit lied, schroom niet hem te geven
Vandaag rond ik mijn vakantieverslag even af, want ik heb er inmiddels eigenlijk wel een beetje schoon genoeg van.
Hier volgen de laatste laptopstukjes en nog wat foto`s:
MAANDAG 15 AUGUSTUS 2005, nog even volhouden.
IMATRA bezocht, een alleraardigst grensplaatsje.
Op een onderweegse wolkbreuk na lekker weer.
Aldaar de beroemde stuwdam bekeken, maar we hebben niet gewacht tot ie even open ging.
Daarvoor moesten we uren wachten, we hebben wel een door een Tsaar bevolen aan te leggen natuurpark gewandeld.
Daarna nog even de grens opgezocht, maar het is ook hier niet mogelijk om de grenspalen te zien.
Zoals in elk land kan ook hier in het noorden meer, jaren geleden lukte het ons honderden kilometers noordelijker wel.
Toen heb namelijk ik het drielandenpunt van Noorwegen, Finland en Rusland bezocht, toen kwam ik wel in Rusland.
daar logte ik al eens over
Maar hier staan verbodsborden op ruime afstand, en er zal ook wel niet gesnoeid worden, dus er is geen doorkomen aan.
DINSDAG, DE DAG DAT IK AL EEN WEEK 31 BEN.
Vandaag heb ik een fikse wandeling gemaakt, de gele bordjes volgend beginnend naast de camping.
Joost mag weten waar ik allemaal gelopen heb, ik kon alle kanten uit.
Na de uitzicht vanaf een bertop via een ander pad terug naar de camping.
Pa en ma gingen niet mee, pa ging vissen en ma lezen.
WOENSDAG, WE WILLEN TOCH WEL GRAAG WEER NAAR HUIS DAG.
En om de terugreis doenlijk te maken keerden we vandaag al weer een paar honderd kilomter richting Hanco, alwaar de boot vertrekt aanstaande morgenavond, 22 uur.
Vandaag dus aanbeland in Lathi,waar we de stad niet, maar de camping wel gezien hebben.
Alleraadigst gelegen op een schiereiland, zo dat pa nog wat kon vissen.
Onderweg even een broodje gegeten en koffie gedronken in een wegrestaurant achtig ding, alwaar ik even op internet kon.
Kijk maar hier
FINLAND is prachtig.
Morgen lekker kalm aan doen, en dan op tijd in Hanco aan zien te komen.
Het schip vaart van 22 uur tot 19 uur, en doet er 22 uur over, dit in verband met het feit dat het hier een uur later is.
Vrijdagavond om 19 uur komen we aan in Rostock/Duitsland en is het nog 444 kilometer tot huis, wat we direkt gaan afleggen.
En toen ging de laptop dicht!
Op de boot logte ik nog even het een en ander.
En zodra ik midden in de vrijdagnacht thuiskwam plempte ik een lied op mijn log: DEZE
En de rest is, evenals de vakantie, geschiedennis!
Dit standbeeld kon ik niet ongeknipt laten staan.
Uitleg over de grenspalen die er wel staan maar niemand mag zien.
Een wolkbreuk, en toch stug doorrijden!
Diepte en zo.
Stuwdam, alleen nog open voor toeristen.
Het is echt enorm groot, maar dat is niet echt te zien op een foto.
Rechts ziet u hoe hoog het water staat, links is stukken dieper gelegen.
Steen, of rotsblok.
En ik sluit af met hoogspanning, dat houdt het spannend.
Ik heb nog veel meer foto`s, maar die komen wel een keer op wat zaterdagen voorbij, en natuurlijk ook in mijn
FOTOBOEK
ZONDAG DE 14E
Vandaag zijn we naar RETRETTI gereden, alwaar een kunsthal is, en wel een hele bijzondere.
De kunstwerken bevinden zich in een 25 meter diepe grot, het is er lekker warm, schoon en droog.
De kunstwerken spelen met licht en sommige ook met water, in een soor bioscoop zagen we nog een vier seisoenenfilm.
Buiten de grot waren nog een aantal hallen met prachtige schilderijen en ook wat geblubber.
Bij de koffiehoek/restaurant stond een pc, ik probeerde hem even (want er stond niemand bij) en ik kon zo even internet op.
Kijk maar even hier
Nadien gingen we het merengebied eens verkennen en we maakten een korte wandeling.
In dit gebied is meer meer dan land, best boeiend.
We waren toch in de buurt dus we zochten de Russische grens eens op, maar we kwamen niet zo dichtbij als ooit in Noorwegen.
Ruim drie kilometer voor de grenspalen staan verbodsborden die verbieden om verder te gaan, jammer.
Nou, zo zien de foto`s uit dat kunstmuseum er dus allemaal uit.
De betegeling op de wc bewijst dat het in een grot is.
Ik had sterk de drang om tegen de muur te pissen.
Niet verder, u mag Rusland niet zien.
En die borden mist niemand, ze staan om de twee meter.
De natuur er achter heeft nooit last van mensen.
Het gaat om de uitkijktoren, hoewel mijn binnenspiegel er ook wel mag zijn natuurlijk.
Ach ja, geen visum dus maar niet verder.
Spiegelend meertje.
Deze hond keek me de hele tijd aan," jou knip ik er op" dacht ik, en aldus geschiedde.
Volgende week komt Kiras weer, maar eerst de vakantie even afmaken.
ZATERDAG 13 AUGUSTUS 2005
Een prachtige dag, bijna helemaal droog. (het kan dus toch)
Vooraleerst echter kasteel/burcht OLAVINLINNA bezichtigd.
Met dat bouwwerk is begonnen in 1400 nog wat, en in de 18e eeuw zijn er nog stukken bij en aangebouwd.
Het is van de Finnen geweest, en ook van de Russen, en ieder bouwde zijn steentje bij.
Wat jammer was dat we er alleen doormochten met een gids.
We kozen maar voor de engelse taal.
Zo n tolk vertelt altijd veel te veel, en verhalen over de spook hoef ik niet te horen.
Als zo`n spook wil dat ik van zijn bestaan afweet dient ie zich wel aan.
Wat ook jammer was was dat ze ,om het te behouden, moderne stukken omheen gebouwd hebben.
Ik vind dat dat in oude steil moet, of er niets aan doen, maar daar denken de mensen die er over gaan dus anders over.|
Nog jammerder was dat er een operapodium met een lelijk dat in het midden zit.
Na afloop gingen we ergens even zitten en kwam de Duise groep voorbij.
De Duitstalige gids vertelde veel minder dan datgene wat wij gehoord hebben.
En dat vind ik dan weer grappig.
Al met al was het zeker wel de moeite waard.
Daarna nog een boottocht van een uur gemaakt over de meren rondom, en dat was prachtig.
Aan boord nog een pannenkoek met jam gehad, best lekker.
Dit is hem dus.
Het kasteel is altijd in de verbouwing geweest, en dat begon al in 1400, niet zo heel oud dus.
Er is dus duidelijk te zien dat het op een rots gebouwd is.
Toen dit kasteel in de handen van Rusland was bouwden ze er een stukje bovenop.
Dit zal wel een antivogelrooster zijn of zo.
Dat lelijke tussendak is voor een operapodium.
Ook lelijke dingen mogen getoont worden.
Sommige dames weten niet waar heren in moeten plassen.
Hierin dus.
En dat ben ik weer!
Morgen weer meer, de vakantie was nog niet ten einde!
11 augustus wat begon als een novemberdag.
motregen, regen en vrij veel wind, nu besef ik wederom hoe belangrijk mooi weer eigenlijk is.
Regen verpest veel, maar niet alles.
Toen het even droog werd begonnen we de voortent af te breken en in te pakken.
En toen op naar SAVONLINNA, camping VUOHIMAKI.
Een mooie ruime camping met veel bos en aan één van de vele meertjes.
Dit is de mooiste camping ter wereld, en ik denk ook niet dat ik ooit nog eens zoiets tegen kom.
op 12 augustus was het tussen de buien door prima weer.
Maar ja, kutbuien, bah.
Even in de stad SAVONLINNA rondgekoekeloerd.
De stad zelf is niet zo heel mooi, de ligging wel.
Het ligt namelijk gedeeltelijk op wat eilanden, en tussen allerlei meren in.
Nadeel daarvan is dat al het verkeer, en dat is nogal wat, over de hoofdweg moet.
De markt was wat kaal, het botenmuseum had maar vier boten en voor een rondvaart was het geen geschikt weer.
Het best bewaarde kasteel van Scandinavie ziet er aan de buitenkant veelbelovend uit.
Tegen de avond de camping wat verkend en een lange wandeling gemaakt door de bossen eromheen.
Lees verder
dag nummer zoveel, 10 augustus 2005.
Motregen, winderig. bah.
Vandaag een openlucht museum bezocht op het seurasaari- eiland dat met een brug aan het land is verbonden.
Om daar te komen eerst met de metro naar het busstation en vanaf daar met bus 24 verder.
Wel even de juiste opstapplaats gevraagd aan een busschauffeur, want aangeven of helpdesken kennen ze daar niet.
Het openluchtmuseum was best mooi, en waarschijnlijk vanwege het weer vrij rustig.
Er waren allerlei huizen, boerderijen en saunas te zien die door de eeuwen heen elders in Finland hebben gestaan.
In vrijwel elk gebouwtje was wel iemand in klederdracht, vast om te kijken of men nergens aankomt.
Het leukste vond ik nog wel de enorm tamme en schooierige eekhoorntjes die soms bij mijn broek opklommen.
Ook de vogels aldaar waren nogal tam, bijzonder en leuk.
Er was wel een verkooppunt voor schooidiervoedsel, maar toen we wat wilden kopen was het gesloten.
Ook in het restaurant waren wij de enigste klanten, lekker rustig, en de serveerster vertaalde de kaart even voor ons.
Wat ik genomen heb weet ik niet meer, maar het smaakte uitstekend.
Toen het winderige eiland weer verlaten en met de bus terug het centrum in.
En daar even een enorm winkelcomplex in, FORUM heette dat, en er was inderdaad geen doorkomen aan.
Druk, druk, druk, drie roltrappen op, je heel hoog wanen, en dan aan de achterkant is plost weer een straat.
Een merkwaardige gewaarwording voor een Nederlander. (die je trouwens OVERAL, ECHT OVERAL tegenkomt)
Voorts het centraal station even bekeken, alweer zo druk, en toen de grond weer in, metro, drukte dus.
Tot zover Helsinki, nu maar op zoek naar datgene waar Finland zo bekend om is, het merengebied.
Veel eekhoorntjes daar, maar ze zaten niet stil.
Zulke knusse huisjes zagen we daar.
En een eekhoorn, net buiten beeld.
Deze was net niet vlug genoeg, hebbes!
Er staan wel honderd bouwwerkjes, ik laat een aantal zien om even een indrukje te krijgen.
Zo donker was het binnen toenderijd.
Weer een vlugge eekhoorn.
Leuk plafond, geschilderd!
Toren en boombast, en zo was er veel meer.
En dit is knabbel, of babbel, of andersinds.
Ondanks de regen was het best een aardig dagje.
DINSDAG 9 AUGUSTUS 2005, DE DAG DAT IK 31 WERD.
Vroeg opgestaan want de catamaran vertrok om 8 uur, en we moesten eerst nog met de metro en een stukje lopen.
De eerste ergenis zou ik die dag vier keer beleven, de paspoortcontrole.
Voor je EU-land Finland uit mag moeten ze even je pas inzien, en na de overtocht bij binnekomst van EU-land Estland nog een keer, de terugreis net zo.
Bah, allemaal lui die geen nuttig werk doen, en dat in één europa.
De eerste indruk van Estand was een rommelig geheel, geen idee welke kant we uitmoesten.
Dat is natuurlijk ook iets wat men zelf bepaald, dus maar richting een kerktoren.
AL snel kwamen we in het middeleeuwse centrum van TALLINN.
Dat is werkelijk prachtig opgeknapt en hersteld, en nog zijn ze her en der bezig.
Wat opviel was dat er enorme drommen toeristen liepen, ik waande me even in Valkenburg of Volendam.
Vanwege mijn verjaardag maar ergens een kopje koffie en iets wat leek op een taart besteld.
We kregen de koffie geserveerd met een houten lepeltje en een zakje suiker.
De serveerster vroeg of we ook melk wilden en kwam er even later aan met een groot pak melk.
Het was wat commercieel daar, compleet met een rondrittreintje of zo`n bakfietsding.
Het eten was daar ook op toersiten toegespitst, en er was zelfs voldoende.
Alleen duurde alles wel erg lang, er zat geen schot in.
En er werden overigens veel folders uitgedeeld, en men liep rond met verkoopbare t-shirts.
Beetje opdringerig, irritant.
Dus op een gegeven moment maar even een andere wijk opgezocht.
Via een tunnel kwamen we op een loeigrote markt terrecht, waar je van alles kon kopen.
Duizenden kraampjes propvol met van alles, waaronder verrotte bloemkolen.
En het stonk wat in de straten.
Verderop zagen we hoe het gewone leven van de mensen zich daar voltrok.
Het verkeer raast door elkaar, oude trams rijden rond, en de bestrating is bar en boos.
Het was net als in een film.
De meeste mensen waren best modern gekleed, vooral de jeugd, maar er liepen ook nog mensen in oude lompen rond.
En veel oude wijfen schooiden om geld.
Toen we dachten dat we verdwaald waren vonden we het oude centrum weer.
Op de kaart stond een park, maar nergens stond een bordje met de parknaam, maar we bleken goed te zitten.
Vandaag hadden we een echt vakantiegevoel, want hier doen ze gelukkig niet mee aan de Euro.
Later die dag namen we dezelfde catamaran terug naar FINLAND.
Nadat het de hele dag prachtig weer is geweest begon op het moment van varen een ware zeestorm.
Waar ze sochtends nog centjes verdienden met de winkel en de vele gokkasten was het nu bekleding redden door middel van het uitdelen van ontelbare hoeveelheden kotszakjes.
Ik werd zelf niet misselijk, maar gelukkig sommige rijke stinkerds in de eerste klas wel!!
In Estland moeten mensen dansend oversteken.
Ook daar weer fietsers tussen de voetgangers.
Kleurige gebouwen.
Met kleurige torentjes.
"
AAaaaaaaaarghhh, NEE, Niet ook hier!!!! This is toch not ook al America?
Mijn verjaardagstaartje en een gedeelte van een Estlandse stoel.
De Russen hadden Estland lang bezet gehouden, met grof geweld ingenomen.
En ook dat mag nimmer vergeten worden.
Ach, er mag zoveel niet.
Dit ben ik, jarig en wel!
Ik heb nog veel meer foto`s geknipt in Estland, maar dat komt later allemaal nog wel een keer.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 7441-7448 van 8534 |
Volgende Pagina »
