Mijn 51ste verjaardag was tevens mijn laatste vakantiedag. Het was prachtig weer, en we kregen nog een ijsje van een meisje. Zij vertok die dag en het ijs zou smelten dus ging ze het maar uitdelen.
Ik heb al heel veel speciale verjaardagen gehad, zo ben ik eens naar een smurfenpretpark geweest, eens naar het Vaticaan en een dagje Estland, of de Euromast. Dit keer besloot ik om eens een kijkje te nemen in het Duitse stadje Vreden.
Het heeft het zwaar te verduren gehad in de oorlog, want hoewel het stratenpatroon wel middeleeuws aandoet, zijn de panden dat duidelijk niet.
Ik vind het in de vakantie altijd fijn om eens ergens te zijn waar ik nog nooit geweest ben, dus ik wandelde flink wat in het rond.
Ik was wel benieuwd om eens een kerk te zien uit de twaalfde eeuw, maar zoals helaas altijd is er in de eeuwen er na nog steeds aan geklust, dus zoiets bijzonders als de kerk waar ik naast woon zal ik wel nimmer zien.
Maar evengoed was het een prachtig mooie dag om een prachtig mooie foto te maken.
Het is daar net als bij ons, een voetgangersgebied waar ook gefietst mag worden.
Een leuk geveltje en Winterswijk is beide kanten op.
Duitse koffie en Duits gebak.
Het hoogtepunt van de dag kwam nog, dat was het aanschouwen van de sint vitussteen. De aanduiding ‘Renovatum 1753’ wijst op de vernieuwing van de steen in dat jaar. Op een kaart van 1631 werd vermeld dat de steen in 1590 al bekend was. Daarvóór stond er een houten paal mogelijk al sinds 1231 ,de noordelijke punt van de Sint Vitusparochie in Südlohn.
Net op een punt waar de grens weer eens een knik maakt. En omdat ik toch jarig was, er ook zelf maar even mee op de foto.
Tot zover het eerste deel van mijn verjaardag, het volgende deel zal spoedig volgen.
De voorstelling begon om half negen in de regen, daarna bleef het droog tot na de voorstelling na elf uur.
Dit lied kende een hele lange opbouw en tijdens de uiteindelijke ontlading begon ik te filmen. Ik kan nooit weten wanneer het hele podium plosklaps volstroomt en wanneer niet, en een minuut is zo weer voorbij, dan gaat ie weer in mijn broekzak.
Ik ben op vakantie op camping Vreehorst in Winterswijk en fiets elke dag door de omgeving. Het zuiden, oosten en westen heb ik al bekeken, vandaag ging ik naar het noorden. Een grensroute fietsen, nummertjes volgen en over de mooiste fietspaden komen.
In Nederland is een mooi fietsroute nummersystheem, en de Duitsers sluiten daar op eigen wijze, en met eigen kleuren, bij aan, leuk is dat, dan merk je echt dat je in het buitenland zit, want het landschap is precies hetzelfde, de indeling en gebouwen zijn wel anders.
Na zo ongeveer zestig kilometer ellektrisch nog even bij de suoermarkt aan om in de avond op de camping nog even lekker te barbecuen.
Dit deed ik op vrijdag 8 augustus, de laatste dag dat ik 50 was.
Ik was op een regenachtige zomeravond in het mooiste openluchttheater van Nederland, op de oudste plek van Nederland, namelijk in het Steengroeve Theater te Winterswijk. En dan ben ik niet zo dat ik de hele voorstelling ga filmen, maar gewoon slechts af en toe een minuut.
Deze voorstelling was op dinsdag, woensdag, vrijdag en zaterdag, daarna breken ze alles weer af en wordt er verder afgegraven. En dit was net toevallig in de weken dat ik daar op vakantie was, ik had er nog nooit van gehoord. Ik zag het staan in de app van de camping.
Vandaag, donderdag 7 augustus, ben ik in eigen land gebleven en heb ik een gedeelte van de Arbeidsvitaminen laten schieten. Ik wilde namelijk wel eens een kasteel bezoeken en die dingen gaan hartje zomer al reeds om 17 uur dicht, dus ik moest wat op tijd zijn.
Onderweg kwam ik over de leukste fietspaden en schitterende dorpjes, deze kerk was het aanzien waard.
En dit is een kasteel uit 1400 of zo, en steeds in verbouwing en nu is het zo.
Vroeger waren mensen kleiner.
In dit kasteel in Ruurlo hangen veel schilderijen.
En er staan wat beelden en op de bovenverdieping is telkens andere kunst.
Schitterende vloeren en prachtige plafonds.
Binnen is niks meer orrigineel en buiten vast ook niet, maar toch even leuk om te bekijken.
Het voordeel van glas is dat het doorzichtig is.
Nadien namen we een kijkje in Ruurlo en daar was het erg druk. Dus onderweg terug naar de camping maar even een koffie en appeltaartpauze gehouden op het terras van een volkomen leeg restaurant.
We kwamen nu de andere kant Winterswijk binnen en daar zijn ook vele fietspaden.
Ik heb veel gefietst tijdens mijn vakantie in Winterswijk, veel molens gezien, maar deze niet allemaal op de foto gezet, temeer daar mijn fototoestel tevens mijn navigatie is en dan moet ik hem elke keer uit zijn aan het stuur bevestigde vasthoudrubber halen en nadien weer inwurmen dat ik dat de moeite niet waard vind.
Maar bij deze watermolen hield ik even pauze om de boel eens goed te bekijken en daar kon ik ook even een minuut filmen.
