Moi
Als Groningers elkaar begroeten zeggen ze altijd : Moi.En als ze afscheid nemen zeggen ze het weer: Moi.
Nu wilde ik daar een heel stuk over tikken, maar het staat allemaal al uitgebreid op de wikipedia.
Het woord wordt op zijn Nederlands uitgesproken, dus als moi, en moet niet verward worden met het Franse woord.
Omdat ik dit anders wel een erg kort logje vind heb ik nog een fijne link.
Deze link had ik eigenlijk moeten plakken bij mijn vertellingen over de rotonde Blauwe Roos, ten noorden van Winschoten.
Maar ik kwam het linkje dit weekend pas tegen.
achttien reacties
Moi…… en dan maar hopen dat het gesprek een beetje inhoud heeft anders weet je niet of “moi” het begin of het eind van het gesprek is 
Hier is het “Hé!” als begroeting en “Mazzel!” bij het afscheid. Wist niet dat men in Groningen “Moi” zegt. Spreekt men dat uit op zń Frans?
Hahaha, klinkt wel leuk hoor! Mijn nicht in Groningen (stad) zegt het nooit, maar zij woont daar pas 20 jaar ofzo.
Die rotonde is leuk voor de makers van de kaarten voor navigatie, neem 5e afslag links 
ouwdoe klinkt toch beter dan Moi vind ik hoor;)
En ik altijd maar denken dat het op z’n frans uitgesproken moest worden. Weer wat geleerd. Hier zeggen we hoi en doei, dat voldoet ook prima
Moi Rene,
Net als in Noorwegen hai heel gewoon is, voor ons ook makkelijk te onthouden.
De rotonde laad een beetje traag, hopelijk dat het straks voor een betere doorstroom zorgt. oma
Ot. Je verzoekje staat genoteerd voor de volgende show.
In de grensstreek van de Achterhoek zeggen ze “tjus”. En ik zou denken dat ze dit Duits woord in de hele Duitse grenstaal gebruikten bij het afscheid nemen.
Moi… voor ons een raar woord omdat we het dialect niet kennen. Zeker voor mij, ik kan de connectie met het franse moi maar niet uit het hoofd zetten…
Merciekes René voor je leuk commentaar, blij dat mijn vrolijkheid jou goéd doet!
Hier zeggen we hoi bij het komen en houdoe bij het gaan.
Dat is ook duidelijk weet je precies waar je aan toe bent.